Şiddet gören kadınlar ne yapmalı

En çok Türkiyede görülen kadına şiddet için toplum olarak,birey olarak,devlet kurumları olarak neler yapılmalı,çok acil olarak düşünülmeli ve hep birlikde çözümler bulmalıyız.Daha ne kadar seyirci kalıp, uzakdan “ah” “vah” diyeceğiz.Tüm kadınların,biliçli erkeklerin,el ele vererek çözüm yolları bulup, bu çaresiz kadınlara destek olup,zavallı çocuklarıımızı da,şahit oldukları bu  şiddet görüntülerini yaşatmamalıyız.

Bu gün yine uyuşturucu mübtelası bir koca,2 çocuğunun önünde,defalarca bıçak darbesiyle öldürmüşdür.Çocukların çığlıklarını duyan etrafdakiler güvenliğe haber vermişdir.Kadın daha 30 yaşında, kadına çok üzlüyoruz mutlaka ama asıl üzülmemiz gereken çocukları.Bu çocukların bundan sonraki hayatları.Psikolojileri ne durumda bu çocukların ,bu çocuklar hem Annesiz hemde Babasızlar şimdi.

Burada üzerinde durulması gereken,çok önemli konular var.Uyuşturucu kullanan,Alkolik olanlar,hırsızlık alışkanlıkları olanlar,kumar alışkanlıkları yüzünden hapse atılan, bu insanlar 3 yada 5 ay sonra çıkıyorlar.Bu kadar basit mi ya. Bu insanlar bir kaç ay sonra aynı suçu yine işliyor belki daha da kötüsü öldürüyor.Biliyorki bir kaç sonra yine çıkraım hapisden.

peki ne yapılması gerekiyor.Nacizane düşüncelerim.Sizlerde yazın,yorum yapın,lütfen bu konuda ne kadar çok yazarsak o kadar dikkat çekilir, ve önemsenir.Bu suçları işleyen insanlara öyle bir ceza olmalıdır ki caydırıcı olmalıdır.Biliyorum ki bu insanların psikolojileri normal değil,tedavi ve eğitime ihtiyacı vardır.o zaman hapishanelerde, bu tedavilerin yapılması,işlenilen suçun öneminin,zaralarının gösterilmesi gerekmekdedir. Ayrıca bu konuyla ilğili kitap okuma cezaları verilmeli, ne anlayıp anlamadığı hakkında özetler çıkartılmalı.Hatta sınav  yapılmalı.

Diğer önemli bir husus da suçlu cezaevinden çıkdığı zaman başıboş bırakılmamalı,daha önce işlediği suçu yeniden işleyebilceği göz önüne alarak,kontrol altında olmalıdır.Özelliklede şiddet konusunda,Aile ve çocuklar koruma altına alınlamlıdır.

Diğer yandan da şiddet gören kadınlarımız, kendilerini aciz,zayıf,çaresiz görmemelidirler.Kadınlarımızın genellikle “ne yapayım çocuklarım için katlanıyorum” gibi düşünerek katlanmaya devam etmemeleri gerek.Çünkü eğer çocuklarını düşünüyorlarsa, bu duruma son vermelidirler.Çocuklar bizim en değerli varlıklarımız, Allahın bize  emanetidirler.Onları her gün kavğa,şiddet,dayak olan bu evlerde yaşatmaya hakkımız yok.Eğer Baba sorumluluğunu bilmiyorsa,yada Anne, en iyisi bu çocukların,aç da kalsalar  huzurlu bir ortamda yaşamalarıdır.

kadınlarımız bu durumda sığınma evleri yada devlet kurumlarına başvurarak,çocuklarına yada kendilerine verilecek zarardan uzaklaşmayı denemelidirler.