Peygamberimiz Hz.Muhammed(s.a.v)’in ölmeden önce son anları
Eğer Peygamberimizin sünnetine ve söylediklerine uyulsa insanların hayatında ne sıkıntı ne stres kalır. Daha yaşanılabilir,daha huzurlu bir hayat sürerler.
Hz.Peygamber Efendimizin vefatından bir gün önceydi.
Herkes nefesini tutmuş bekliyordu.Çünkü az evvel Hz.Peygamber”Benden bir hakkı olan gelsin alsın” dediğinde orada bulunan sahabelerden biri “Evet benim bir alacağımvar,bir gün kırbacınızın ucu o sıra açık olan sırtıma değmişti de canım yanmıştı.” dedi.
Hz.Peygamber hiç tereddüt etmeden üstündeki kıyafeti sıyırdı arkasını döndü ve “vur” dedi.
Herkes şaşkındı O sahabe hemen koşturdu ve elini yüzünü Hz.Peygamberin mübarek sırtına sürdü ve doyasıya öptü.Ardından “teninizin değdiği yerleri cehennem ateşinin yakamayacağını bildiğimden mübarek bedeninize dokunabilmek için mahsus böyle söyledim.”dedi.
Hz.Peygamber bu davranışıyla kul hakkının ne kadar önemli olduğunu bir kez daha göstermiş oldu.
Vefatına çok az zaman kala,göz nurun kızı Hz.Fatma’yı çağırdı ve kulağına bir şeyler söyledi.Hz.Fatma’nın önce çok üzüldüğünü sonrada sevindiği görüldü.
Hikmeti sorulduğunda “Babam yakında vefat edeceğini söylediğinde üzüldüm,fakat benim yanına ilk sen geleceksin dediğinde sevindim.” diye cevap verdi.
Nitekim Hz.Fatıma Peygamber Efendimizden 6 ay sonra vefat etti.
Peygamber Efendimiz vefat etmeden az önce eşi Hz.Ayşe’nin dizine uzandı ve mübarek başını Hz.Ayşe’nin çenesi ve göğsü arasına yasladı.
Misvak istedi.
Takatsız olmasına rağmen,inci tanesi gibi olan dişlerini temizledi.
Rabbinin huzuruna tertemiz gitmek istiyordu.
Son anları….
Peygamber Efendimiz az önce son sözleri olarak;
“Namaza dikkat edilmesini,kadın haklarına,idare altındakilere iyi muamele edilmesine,emanetlerin yerine ulaştırılmasını” istedi.
Son cümlelerini tamamladıktan sonra,bir ara kapı çaldı.
Gelen Hz.Cebrail idi.Selam verdi.Peygamberlik görevinin sona erdiğini söyledi.
Ardından kapıda bekleyen bir misafir daha olduğunu ve eğer izin verirse ancak girebileceğini söyledi.
Hz.Peygamber “O kim” diye sordu.
Hz.Cebrail “Ölüm meleği Azrail” dedi.
Hz.Peygamber “Gelebilir ben hazırım” cevabını verdi.
Şahadet parmağını yukarı kaldırdı “Yüce dosta “gittiğini söyleyerek ruhunu teslim etti.
Hz.Ayşe seslendi,cevap alamadı.
Hz.Peygamberin mübarek gözünden bir damla yaşın yanağına süzüldüğünü gördü.