Köyde kış günleri

Köyde kış günleri

Yaşadınızmı bilmem köyde kış günleri
ayagında potin, yada mest lastik
ayağına göre bile değildir potinlerin
laba laba yürürsün sanki büyümüşcesine
Damlara yağan kardan,yağmurdan
Damlar şıpır şıpır odalara sular
Altlarına birer legen koyar nineler,analar
karları kürürler ellerinde kürekle dama çıkan bacılar,
damdan aşağı,yığılır karlar ev boyu
Bunu gören çocuklar çıkar dama,tepeleme dolmuş karlara
Bir aşağı bir yukarı kayarlar, ne zevklidir bilseniz,
Üşümekten kızarmış eller,yırtık pırtık potinlerden ıslanmış ayaklar
umursamaz çocuklar,daha kara pekmez dökmek var.
Bembeyaz karın üzerine pekmez döküp yemek
alışılmış kış zevkidir çocukların
Evde büyük anneler ocağı yakmış beklerler
gelinleri,kızları,torunları,çocukları
sımsıcak tarhana çorbası ve bulgur pilavı
Ortaya konulan sini, ortasında büyük bir kase çorba
elllerde tahta kaşıklar ver yansın çorbaya
Birde pür neşe şakalar varya doyulmaz o sofraya
yemek biter herkes oturur ocak yanına
Nine hadi bakalım bana kim kitap okuyacak
Battalgazi destanı,köroğlu,peygamber savaşları
Çocuklardan biri başlar okumaya, bir taraftan mısırlar patlar
kestaneler pişer,çaylar demlenir ocağın üstünde
çaydanlıktan çıkan fokurmalar,pat pat patlayan mısırlar
Doyulmaz o huzur kokan günlere.. gecelere
o arada kapı vurulur hızlı hızlı ayşe bacııııı
Koş koş yetiş bacı benim gelin sancılandı
kadınlar koşar komşuya doguma,
çocuklar merak içinde ne oluyor acaba
bazen sabaha kadar gelmez nineler oradan
Çünkü yoktur araba kasabaya götürmeye,gelini
mecburdur köy ebeleri doğuma,mecburdur kadınlar ona
çok güzeldir köyde kış günleri
yeniden çocuk olasım, yeniden köyüme gidesim var
Ah o günlerin huzuru.mutlulugu bulunmaz
saf, hemde en saf çocuklar orda doğar, orda büyür
benim köyüm güzel köyüm seni ve çocukluğumu çok özledim.

Yazan:Zeynep Selvi