Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazırlanan bir bebek varmış.Bir gün Tanrı’ya sormuş.”Tanrım,beni yarın dünyaya göndereceğini söylediler,fakat ben o kadar küçük ve güçsüzüm ki,orada nasıl yaşayacağım?”
“Tüm melekelrin arasında senin için bir tanesini seçtim.O seni bekliyor olacak ve seni koryuyacak.Meleğin her gün sana şarkı söyleyecek ve gülümseyecek.Böylece sen onun sevgisini hissedecek ve mutlu olacaksın.”
“Pekiii…… İnsanlar bana bir şeyler söylediklerinde ,dillerini bilmeden söylenenleri nasıl analyacağım?”
“Meleğin sana dünayada duyabileceğin en tatlı sözcükleri söyleyecek,sana konuşmayı dikkatle ve sevgiyle öğretecek.”
“Peki tanrım,ben seninle konuşmak istersem ne yapacağım?”
“Meleğin sana ellerini açarak bana dua etmeyi de öğretecek.”
“Dünyada kötü adamlar olduğunu duydum,beni kim koruyacak?”
“Meleğin seni kendi hayatı pahasına dahi olsa daima koruyacak”
“Fakat ben,seni bir daha göremiyeceğim için çok üzgünüm.”
“Meleğin sürekli sana benden söz edecek ve bana gelmenin yollarını öğretecek.”
O sırada Cennet’te bie sessizlik olur ve dünyanın sesleri Cennete’e kadar ulaşır.Bebek gitmek üzere olduğunu anlar ve son bir soru sorar: “Tanrım,eğer şimdi gitmek üzereysem lütfen çabuk söyle,benim meleğimin adı ne?”
“Meleğinin adının önemi yok yavrum,sen onu “ANNE” diye çağıracaksın…”
Anneler evet anneler birer melek misali dir.Yaradan da evlatların melegi demiştir Annelere.
Doğdukları andan itibaren kölesi olur adeta evladın annesi,yemez yedirir.Hasta olurs aeğer çocuğu Annesi ondan daha çok hasta ve üzgündür.Ağladığı yüreği sızlar acaba nesi var diye,yani bir evladın ölünceye kadar her yükünü çeken ama sesini bile çıkarmayan,yoruldum artık çekemiyeceğim diye sızlanmaya bile korkan annelere gerekli değeri veriyormuyuz acaba? Vermiyoruz….. Bu sözleri maalesef yüreği yanık,yıllarca evladını iyiliği için savaş veren,ona yol göstermeye çalışan” bir kere Allah yoluna gir evaldım bak hiç bir sıkıntın kalmaycak” diye yalvaran bir anne olarak yalvarıyorum… Annelerinizi sizlerin yerine üzüntü çekecek,sizlerin yerine sorumluluklarınız yüklecek,sizlerin yerine ağlayacak inanlar olara düşünmekten vazgeçin artık.Onlard abir insan..Onlarınd ayaşamaya hakkı var…onlarında istekleri arzuları var….Onlard adeğer verilmek istiyor,onlarda sevildiğini hissetmek istiyor….artık farkına varın lütfen onlarda sizin gibi bir insan, bir Robot değil….