HUZUREVİNDEKİ YAŞLI KADININ “YİNE BANA GELECEKMİSİN” YALVARIŞI

Yaklaşık 2 senedir huzurevi ziyaretlerimde orada kalan yaşlı insanların sevgiye ve ilğiye olan ihitiyaçlarına yakından şahit oldum.
Bu günkü ziyaretimde epey yaşlı,elleri iyiyce buruşmuş,bacakları eğrilmiş yürümekte zorluk çeken ama yine yaşamaya çalışan yaşlı Meliha teyzeyi tanıdım.

Daha önceki ziyaretlerimde gördüm ve bir kaç yemekhaneye kadar refakat etmiştim.Fakat bu gün onu gördüğümde ve yakından ilğilendiğimde gerçekten gözlerim yaşlarla doldu.

Huzurevinde koridorda koltukta oturuyordu,yanına oturdum selam verdim.Öyle yalnız hissediyordu ki kendini.Tuvalete gitmek istediğini söyledi.

Odasını sordum,gösterdi odasını.Doğru olup olmadığından emin omayarak götürdüm.Tuvalete götürdüm.Pijamasını indirdim.Bacakları incecik ve buruşuk,eğrilmiş bir şekildeydi.

Utanmıştı Meliha teyze.PiJamasını kaldırmamı söyledi.Tuvalet ihtiyacını giderdikten sonra,musluğu açmamı istedi ve açtım,defalarca yıkandı.”Sakın kapatma diyordu” ama epey akıtmıştım musluğu.

“Teyzeciğim yeterince yıkadın yeter artık” dediğim halde hala “sakın kapatma” diyordu sürekli.hastalığından kaynaklandığını düşünerek,ikna ettim ve musluğu kapattım.Pijamalarını kaldırdım,öyle şaşırdım ki!
düzgün bir şekilde kıyafetlerini toplattı, eteğini düzelttirdi.Yatağını gösterdi,koluna girerek yatağına kadar götürdüm ve yatırdım.
Ellerini tuttum ve öptüm,saçlarını okşadım yüzüne dokundum.Öyle masum du ki onu hiç bırakmak istemedim.
diyorduki bana “gitme.. gitme..bana yine gelecenmi,ben sana dua ederim,ben KUR’AN bilirim.” diyerek yalvaran bakışlar bana bakıyordu.
“Geleceğim teyzem,benden bir şey istiyormusun” dedim.”benim elbiselerim dolu dolapta,istersen kek gibi çok tatlı olmayan bir şey getir”diyordu.
Meliha teyzenin üstünü örttüm ve odadan çıktım.
Huzurevi çalışanşarı sevecen ve ilğili işlerini severek yapan insanlar.Onların çalışmalarını ve işlerine verdikleri önemi görünce yaşlılar adına minnattarlık duydum
Fakat o kadar çok hasta ve bakıma muhtaç vardı ki hepsine yetmeleri mümkün olmuyordu.
Bizler ve bizlerin yakınlarıda mutlaka bir gün yaşlanacak,isteyerek yada istemiyerek böyle yerlerde kalmak zorunda kalabiliriz.Bu nedenle sizlerinde vakit buldukça bu yerleri ziyaret etmenizi,sizin sadece sevginize ve ilğilinize muhtaç olan bu insanlardan sevginizi esirgememenizi rica ediyorum.

Eğer isterseniz haftanızın bir gününü yada ayda bir gününüzü bu insaları mutlu etmek için vakit ayırabilir, yaptıüınız bu ziyaretin karşılığı size kat kat iyilik olarak geri gelecektir.
Ben vaktim oldukça,sağlığım elverdikçe Meliha teyze ve diğer yaşlılarımızın yanında olmaya onlarla ilğilenmeye karar verdim.Hadi sizde kendinize başka Meliha teyzeler seçin ve onu mutlu edin,sevginizle onun yüreğinde bir yer edinin.

Sevğiyle kalın……