Dua’nın Önemi (Mustafa Karataş)

Dua,Allah ile kul arasında canlı bir iletişidir.Bu sebeple duada Allah ile kul arasında bir aracı yoktur.Bu yüzden dua,kulluk makamlarının en önemlisi sayılmıştır.Zira Ayet-i kerimede,”de ki:Duanız olmasa,Rabbim size ne diye değer versin” buyurulmak suretiyle duanın önemine işaret etmiştir.

Dua,insanın fıtratından kaynaklanan bir ihtiyaçtır.Bu yüzden,bütütn dinlerde duaya yer verilmiştir.Her insan,bir,sıkıntı ve kötülük ile karşılaştığında veya bir nimete kavuştuğunda,bu durumunu arzedeceği üstün bir kudret arar.Bunu gerçekleştirme you duadır.Dua sayesinde bir mü’min,bir nimete kavuşmuşsa Yüce Allah’a teşekkürürnü arzeder,eğer bir bela ve sıkıntı ile yüzyüze gelmişse,O’ndan bunların gitmesni ister yahut bir ihtiyacı varsa onu talep eder.

İslamda’dua bir ibadettir ve diğer ibadetlerle birlik ve bütünlük arzeder.Bu sebeple duz,öncelikle “Namaz”ile yakından ilğilidir.Namaz kelimesinin Arapçası olan “salat“‘ın anlamlarından biri de dua’dır.Namaz öylesine  ilğinç bir duadır ki,her bir ayeti bir yakarış ve dua olan Fatiha suresi,namazları her rekatında okunmaltadır.Fatiha suresinde,dua ile yakından ilğili olan ve bir nevi dua sayılan hamd,sena,zikir.tesbih,isti’aze(Allah’a sığınma),isti’ane(Allah’tan yardım isteme)gibi ibadetler yer almaktadır.

Öte yandan,şükür,tevbe,istiğfar,tekbir ve tehlil de dua kapsamına girmektedir.Dua eden kimse,yöneldiği Zat’a  kudret hakimiyetinin büyüklüğü karşısında kendisinin küçüklüğünün bilincide olarak,talep ettiği şeyi huşu ve tavazu içinde ister.Bu halde iken,Allah’a yakarışta bulunan bir kul bütün samimiyetiyle ve kalbiyle kendisini mavevi bir atmosferde hisseder ve istediği şeyingerçekleşeceğine kalben inanır.Bu inanç ve hal ile Rabbine yöneldiğinde beklenti içinde olduğu şeylere kavuşma yoluna adım attığı gibi,korktuğu şeylere karşı da kendisini emniyete almış olur.

Dua eden kimse,yaptığı duasıyla Rabbine daha yakın olur.O’nun kendisini işittiğini bilir,duasını kabul edeceğine inanır ve yakarışıyla kendisini O’nun rahmet deryasına bırakır.Dua sahibi, bir yandan ibadet yapmanın mutluluğu ve huzuru içinde bulunurken,öte yandan Rabbine dünyevvi ve uhrevi isteklerini arzetmenin sevincini yaşar.Çünkü yöneldiği Zat’ın,her şeye kadir olduğunu ve talep ettiği şeyleri kendisine vereceğini bilir.Zira Allah Teala,”Eğer kullarım sana ,Beni sırarlarsa,(bilsinler ki) Ben çok yakınım;dua edenin yakarışına her zaman karşılık veririm.Öyleyse onlarda,buna karşılık versinler ve Bana inansınlar ki doğru yolu bulabilsinler”.(Bakara Suresi:186)buyurmaktadır.

Bütün ibadetlerde olduğu gibi,duada yönelicek tek üstün kudret sahibi Cenab-ı Hak’tır.Bu yüzden meşru ve helal olan her şey,başka bir racıya başvurulmadan bizzat Yüce Allah’tan istenmelidir.Çünkü dua eden mü’min,namazın her rekatında söz verdiği gibi,bütün yardımı sadece Rabbinden ister.O yüce kapıya yakarışta bulunduğunda,kesinlikle  elinin boş dönmeyeceğini bilir.İstediği şeylerin kendisine hemen bu dünyada verileceğine veya kendisi ,için ahirete bırakılacağına inanır.Duası bu dünyada gerçekleşmeyince,münaseet ve lişkisini kesmez.Bilir ki;duasının hemen bu dünyada gerçekleşmemesnde Rabbinin bileceği bir hikmet vardır.

İnsan sevinçli ve kederli bütün durumlarında rabbine dua etmelidir.Dua, kul ile Rabbi arasında bir iletişim yolu olduğu için m’min,kendisii var eden ve sahip olduğu bütütnnimetleri lutfeden Rabbi ile arasındaki bu iletişimi asla kesmememelidir.Aksi halde kul,kendisine bu bela,sıkıntı ve imtihan dünyasında güçsüz ve yardımsız hissedecektir.İşte bu yüzden büyük mütefekkir ve şair Muhammed İkbal,duanın bu yönünü ne güzel vurgulamıştır.”Dua,kainatın dehşet verici sessizliği içinde insanoğlunun kendisine bir cevap bulmak içinhissettiği derin hasret ve iştiyakın ifadesidir.”

Dua sıkıntı içinde kıvaranan insanın sığınağı ve huzur bulduğu bir limandır.Dünya hayatınınçeşitli mihnet ve sıkıntıları arasında bunalan  kişileringönülleinde bir ferahlama hissettikleri görülür.Kalbin derinliklerinden geln sıcak bir dua insanın gönlünü temizler ve ruhunu aru-ındırır.Dua eden kimse,arzu ve talebini en yüksek makama arzetmenin huzururnu yaşar.

Kaynak:Mustafa Karataş(En güzel Dualar)