Allah dostlarının geçimini sağladıkları bol rızık duası

Allah dostlarının geçimlerini kendisiyle temin ettikler bol rızık duası
“Esmâü’s-sahâbe” İsimli eserde zikredildiğine göre Dâvûd ibni Ebi Hind şöyle anlatmıştır:” Bir keresinde Mekke’ye doğru yola çıkmıştık.Yol esnâsında bir yerde konakladık.Bir Arabi yanımıza gelip (yiyecek) bir şeyler istedi.Biz ise ona bir şey veremedik.Ne zaman ki yola çıkacaktık,0 kişi ellerini açıp;
“Ya Allahü Ya Allahü Ya Allahü,Ya Ehadü Ya Ehadü Ya Ehadü,Ya vahidü Ya vahidü Ya Vahidü! Ürzükni minhüm şey’en ve inhüm ebev”
“Ey Allâh! Ey Allâh! Ey Allâh! Ey( hiçbir vasfıda hiçbir varlıkta ortaklığı olmayan Ehad!Ey Ehad! Ey Ehad! Ey(ortağı ve misli bulunmayan)Ey Vâhid! Ey Vâhid! Ey Vâhid! onlar her ne kadar (bana bir şey vermekten) yüz çevirseler de Sen(yine de bir şeyi vesile ederek) beni onlardan rızıklandır.” diye dua etti.
Çok az bir zaman geçmişti ki develerimizden bir gelip önümüzde(Beni kurban edin dercesine) boynunu uzattı.(Hepimiz adamın duâsının kabul edildiğini anladık ve) deveyi keserek etlerinde biraz alıp kalanını ona bıraktık.
Bu acâip vâkıa üzerine) kendisine bu durumdan suâl ettik.O da: “Benim dedem Rasûlüllâh(s.a.v)’in yanına gittiginde,dedeme bu duâyı öğretmişti.Biz hep bu duâ(nın bereketi) ile yaşarız.” diye anlattı.
Bu hadiseyi Süleymân el Alevi(Rahimehullâh)da ” el-Erba’in” İsimli eserinde nakletmiştir.
(Muhammed ibnü’Ali el-Alevi,el-Vesâlü’ş-şâfi’a fi’l-ezkâri’n-nâfi’a,sh;259)