Mutlulugun ilk yasası”kendini tanıma dır”

Kendini tanıma,öncelikle insanın iç dünyasıyla,başka bir deyişle kendisyle iletişime geçmesidir.Bu süreç insanın yaşadığı duyguları,aklından geçen düşünceleri,canlı cansız her türlü varlığa gösterdiği tutum ve davranışları yargılamadan gözlemesini ve çözümlemesini gerektrimektedir.İnsanın kendini iyi tanıması,olumlu ve olumsuz,iyi yada kötü yönlerini bilmesi,günlük yaşam içinde neyi yapıp yapamıyacağını,yaşadıkları karşısında neler hissedeceğini,neler düşüneceğini ve neler yapacağını öngörebilmesi,içindek, istek ve gereksinimleri görebilmesi ile yakın ilişkilidir.

Kendini tanıma mutlugun ilk yasasıdır.Kendini tanıma düşünce ile  eylemin bir araya getirilmesidir.kendini tanıma

kendini kendine eriştirmektir.Kendini bilme tüm bağımlılıklardan kurtuluştur.

Yunus Emre;

“İlim ilim bilmektir,

İlim kendin bilmektir,Sen kendini bimezsen,

Bu nice okumaktır”.

Yunus dizeleriyle bilğiyi ve özellikle insanın kendis hakkında bbilgisine dikkatimizi çekmektedir.Kendini bilen kişinin kendine güveni vardır.O artık gelişigüzel çalışarak enerjisini boşa harcamaz.kendi iç hazinelerini bilen insan,korkularından kurtulup,hayatını korkuların yönetmesine izin vermeyecektir.Böylece kendisinin yapısını,fonksiyonlarını ve işleyiş kanunlarını öğrenerek bolluk ve mutluluk içinde hayatını sürdürecektir.Dolayısiyle insanı,kendine ve gerçeğe götürmeyen bilim,insanın kendi içindeki cevheri ortaya çıkarabilmelidir.

Bizler”bildiğimiz”zaman gerçekte varoluşun asıl anlamına ulaşırız.Artık bu bilişte bir farkındalık,kendi özünün farkında olmak,bilerek eylemde bulunmak söz konusudur.kendi özümüzün farkında olmak,kişinin kendisiyle,çevresiyle,tüm evrenle ve Yaratan ile bağına işaret eder.gerçekte bilmek demek davranışa geçirmek içselleştirmek demektir.Böylelikle bildiğimiz,içselleştirdiğimiz her bilği bize olumlu anlamda katkı sağlar.Aksi halde kendi özümüzün uzaklaşmasına,bağın kopuşuna işaret eder.

Mevlana bu konuda şunları söylemektedir:
“Gönül ehlinin ilimleri onları taşır,ten ehlinin ilimleri ise onları yükleridir.
İlim gönüle aksederse yardımcı olur,ilim bedene  yansırsa yük olur.

Dikkat et! Arzuların için bu ilim yükünü taşıma,ilmin rahvan atına bin.

Mevlana’ya göre gerçek bir arayış içinde olan kişi,kendisini arayan kişidir.kendini bilme ilmini diğer ilimlerle birleştiren insan kendini tanıması daha büyük akıllılıkdır.
Kültürümüzdeki şu söz bu yaklaşımı çok güzel özetlemektedir.
“Her ne arasan kendinde ara”
“Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz”

Kendimizi bidiğimizde içimizdeki gücün farkına varırız.Ve anlarız ki kendi düşünce biçimimizden başka bir şey sınırlayamaz bizi.Hiç bir zaman başkasını kendimize benzetmeye kalkışmayız.Evrende bir ve özgün olduğumuzun farkına varırız.Ve bu özgüvenle yaradanımızla bağ kurarız.

Kaynak:ÖZNUR ÖZDOĞAN(Mutluluğu seçiyorum)