İlimsiz amel yapılamaz

Bersisa  isminde  biri  inzivaya  çekilmiş, gece-gündüz  vaktini  Allah’a  ( c.c. )  ibadetle  geçirir  ve  hiçbir  kötülükte bulunmazdı. Bu zatı şeytan kandırmak için türlü hilelere başvurdu. Fakat bir türlü kandıramadı. En sonunda şeytan işin kolayını bulmuştu. Çünkü Bersisa, âmil, mütteld, züht ü takva sahibi bir zattı ama, alim değildi. Yani ilm-i zahiri yoktu. O nedenle kandırmak kolay olacaktı.
Planını şöyle tatbik etti:
Şeytan, sırtında cübbesi, elinde asası, başında sarığı, elinde tespihi olduğu halde bembeyaz sakalıyla Bersisa’nın ibadet  ettiği  yere  varıp  kapısını  çaldı. Bersisa  kapıyı  açtıktan  sonra, kim  olup, nereden  geldiğini  ve  niçin geldiğini sordu.
Şeytan ona şu cevabı verdi:
– Ben  dünya  nimetlerinden  uzak, ömrünü  Allah’a  ibadetle  geçirmek  isteyen  bir  kimseyim. Bir  Allah dostu bulup kendime  arkadaş  edinmek  için  çok  yer  dolaştım, fakat  sizden  başka  bir  kimseye  rastlamadım. Memleketine yaklaştığımda, sizin isminizi duydum. Sizin de bütün gayretiniz Allah’ın rızasını kazanmak olduğuna göre, beni de kabul buyur da, beraber ibadete devam edelim. Dedi.
Bersisa, onun  şeytan  olduğunu  ve kendisinin ayağını kaydırmak için geldiğini nereden bilecekti. Arkadaşlığı kabul  etti. Beraber  ibadete  başladılar. Aradan  zaman  geçiyor, Bersisa  ibadet  ediyor, yiyor, içiyor  ve  diğer insanlar  gibi  yaşıyor, lâkin Şeytan Allah’a öyle ibadet eder gözüküyor ki yemiyor-içmiyor, yatıp uyumuyor ve bütün
zamanını ibadet ederek geçiriyordu.
Bersisa, yeni dostuna hayran kalmıştı. Aradan çok zaman geçmeden dayanamayarak:
– Ey  Allah’ın  salih  kulu, sen  bu  mertebeye  nasıl  yetiştin. Ben  senelerden  beri  ibadet  ederim, Yeyip  içmekten kurtulamadım. Sense bütün zamanını ibadete ayırabiliyorsun. Ne olur, bunun sırrını bana da öğret de, ben de senin gibi olayım, dedi.
Şeytanın istediği durum doğmuştu..
– Bunun kolayı var! Evvela bir büyük günah işleyecek, sonra da ona samimiyetle tövbe edeceksin. Büyük bir günah işlemiş olduğundan Allah’tan daha fazla korkmaya başlayacak ve böylece de benim gibi, sen de her türlü insani kötü hasletlerden kurtulmuş olacaksın, dedi.
Bersisa, mesela ne gibi bir günah işlemesi lazım geldiğini sordu.
Şeytan, artık bayram ediyordu. Çünkü avını kandırmıştı.
– Zina edebilirsin, dedi. Şeyh:
– Yapamam, dedi.
Bu sefer şeytan:
– Adam öldür! Dedi.
Bersisa, yine:
– Onu da yapamam, dedi.
Şeytan:
– İçki içersin, dedi.
Bersisa, düşündü taşındı, onu biraz hafif görmüştü:
– O olur, yapabilirim, dedi.
Şeytan  artık  sevincinden  havalara  uçuyordu. Bersisa  kasabadaki  meyhanelerden birine gidip bir miktar içki istedi, İçkiyi sunan saki kadındı, içtikçe içti ve sonunda sarhoş olup kadına zina etmeyi düşünmeye başladı. Şeytan tabi ki boş durmuyor, adamın gözüne gözükmeden nefs yoluyla durma, böyle fırsat ele geçmez, hemen bu kadınla münasebet kur diyordu.
Bersisa, tamamen sarhoş olduktan sonra, meyhaneci kadınla zine etti. Bu onun için çok kötü bir şeydi. Duyulursa ne derlerdi. En iyisi o kadını öldürüp gömmekti, ve öyle yaptı. Kadını öldürüp meyhanenin arkasında bir yere gömdü. Fakat hadise duyulmakta ve yayılmakta gecikmedi.
Bersisa’yı  yakalayıp  mahkemeye  çıkardılar. Katil  olduğu  için  kısasa  kısas  ölümüne  hükmolundu. Bersisa  idam sehpasına  çıkmış, artık  ip  boğazına  geçirildikten sonra onu kurtaracak hiçbir kimse yoktu. Şeytan karşıda görüldü.
– Bu hal nedir ey dostum, dedi.
Bersisa:
– Görüyorsun ey Allah’ın sevgili kulu beni kurtar, diye yalvarmaya başladı. Şeytan:
– Bir şartla seni kurtarırım. O da bana secde edeceksin, dedi.
Bersisa:
– Görüyorsun ip boğazıma geçirilmiş nasıl secde edebilirim deyince de:
-İşaretle secde edebilirsin, dedi.
Bersisa başıyla işaret ederek secde etti ve sandalye ayağının altından çekilince imansız olarak göçüp gitti.

Not : İlimsiz  amelin, insanı  nereye  kadar  götüreceğine  dair  güzel  bir  misal. Eğer  o  kişide  şeriata  müteallik (ilgili, dair) ilim  olsaydı  içki  içmekle, zina  etmekle, adam  öldürmekle  evliya  olunamayacağını  bilir  ve  şeytana uymazdı.