Gözyaşların duaya durduğu an…
Kalbimin kiri,yüzümün karasıyla kapındayım..
Bir mümin bir hataya ikinci kes düşmezdi,ben düştüm Geldim..
Sen Afüv olduğun için Rahmet kapının önünde durdum adını sesliyorum..
Hiç durmadan,yılmadan ,İşte geldim kapına ya Rabbim
Sen benim tek inandığım,dayandığım, medet dilediğim..
“Dost’um “dediğimsin
Beni kendine”Halil” edindiklerinden eyle.
İşte şimdi kalbimde ne varsa dilimde,sen benim mabudumsun,halıkımsın..
Rezzakımsın,Settarımsın;
Beni de “abid” hitabına muhatab olanlardan eyle..
Sürçtüğümde düzeltmeyi,düştüğümde doğrulmayı nasip et
Şu anda duaya durmuş müslim ve müslimlere,mümin ve müminelere;
“Mücib” isminle muamele et ve bizleri yolunun yolcuları eyle
Hayatımızı,ölümümüzü ve haşrimizi hayırlı ve güzel eyle..
Aminnnn