Başınıza ne gelirse gelsin ayakta durmaya kararlı olun
Bir insanın hayatında neler yaşadığı,içinde neler yaşadığı kadar önemli değildir!
Hayatta her şeyle karşılaşabiliriz.Bu gün herhangi birimiz bir trafik kazası geçirebiliriz,bir süre yatakta yatmamız gerekebilir.Ayaga kalkmamız mümkün olmayabilir,fakat fiziksel olarak yaşadığımız hiç bir şey,eğer biz izin vermezsek bizi içten yıkamaz.
Karşılaştığımız her olay karşısında,başımıza ne gelirse gelsin ayakta kalmaya kararlı olmamız çok önemli.İçimizde ayakta kalmaya kararlı olur ve kalırsak,dış dünyada da yavaş yavaş ayağa kalmayı başarırız.
Kendinize bir söz verin ve ayağa kalkın ve o zaman olacakları seyredin siz bile inanamıyacaksınız.
Çocukluk yıllarımda o kadar çok sıkıntı çektik ki kardeşlerim ve Annem.Babam bizi terk etmişti.Annemin acısı,babasızlık,parasızlık ve daha bir çok şey.
Bu acıların ilk zamanlar hiç geçmeyeceğini düşünürdük.Zamanla böyle üzülerek hayata küserek daha çok üzüntüye çağırdığımızı anladık.O zaman en büyük çocuk ben karar verdim acı çekmek ve yakınlarımın acı çekmelerine izin veremezdim.Mutlaka yapacağımız bir şeyler vardı.
Annem de benim çocuklarım için yaşamam ve birşeyler yapmam gerekiyor kararını verdi.Evde iş yapmaya karar verdik “dantel ördük” kardeşlerim “fındık sattılar” 18 yaşına gelmiş ve liseyi bitirmiştim.İşe girdim ve devlet memuru oldum.Bir taraftan okudum.Kardeşlerim büyüdü her biri bir işe
girdi.ben evlendim iyi bir eşim oldu.kardeşlerim evlendi hepsi mutlu hepsinin çocukları var.evleri arabaları var.
Annem çok mutlu,ona bir ev kiralandı ve bütün kardeşlerim ve ben ilğileniyoruz.
Ben çocukluğumdan beri hayalim olan öğretmenlik mesleğini devlet memurluğundan emekli olduktan sonra 2 sene öğretmenlik yaptım,sokakta “hocam” diyen öğrencilerim oldu ve çok mutlu oldum.
Şimdi yine çocukluğundan beri hayalim olan yazarlık mesleğini yapıyorum.Bir web sitem var ve orada yazılar yazıyorum ve insanlara yardımcı olmaya çalışıyorum ve ek bir kazanç elede ediyorum.
İşte o acılı dönemlerimizde şöyle karar almıştım.hayatta her şey başına gelebilir ama bu zorluklarla baş etmeyi öğrenmeliyiz.her zorluğun arkasında bir kolaylık vardır.Dememeyi bırakmamalıyız.Eğer çabayı bırakmazsan mutlaka bir çıkış yolu buluyorsun.Ama şunu kesinlikle savunuyorm ki hayatınızda
“Dua”nın önemi çok büyüktür.çabalamaının yanında mutlaka dua etmeyi unutmayın.Biz annem ve ben,kardeşlerim çabalamanın yanında Allah’tan yardım talep etmeyi asla unutmadık.Allah’a hep şükrettik.
Hayat yolunda yürümeye devam ederken; asla”Umarım yürür,umarım başarırım” diyorsanız,bunu kafanızda halletmelisiniz,çünkü “Umarım yürür” işe yaramıyacaktır.
Taptaze bir başlangıç yapın,kararlı bir çabayla en kısa zamanda bir yerden alır bambaşka bir yere taşırsınız.iyi bir başlangıç yoksa ,iyi bir bitiş yapabilirsiniz.
“Tavuk kümesinde tavuklarda büyüyen bir kartal vardı.Kartal,süzülen her kartalı gördüğünde,içinden umarım yaparım bir his onlar gibi uçabileceğini söyledi.tavuklarsa güldü;”Bizden farklı değilsin,sen sadece tavuksun.” dediler.kartal koşarak uçmaya çalıştı.Kümesin tellerine çarptı ve düştü.tavuklar bir yandan toprağı eşelerken
bir yandan da güldüler.Kartal ise tekrar tekrar denedi.Sonunda havalandı ve kümesten uçup çıktı.”
Zafer “zafer benimdir” diyebilenin,muvaffakiyet “muvaffak olacağım”diye başlayan ve “muvaffak oldum”diyebilenindir.
Musatafa Kemal Atatürk