Bir de benim sevdiklerim var

Meşhur imam Abdürrezzak hoca kürsüde sohbete hazırlanıyordu. Sohbeti dinlemek için girenlerin arasında Hızır (a.s.) da var. Hz. Hızır (a.s.) genç ihtiyar arası bir durumda oradaki insanlardan biri gibi gidip bir köşeye oturur.
Kürsüde imam sohbete başlar, çok feyizli bir sohbet olmaktadır. Bu sırada Hz. Hızır’ın (a.s.) yanına kırk yaşlarında bir adam gelip oturur. Cami yavaş yavaş dolarken adam, bir müddet sonra uyuklar bir vaziyette sallanmaya başlıyor, neredeyse uyuyacak..Hz. Hızır (a.s.) adamı dürtükler: ” Bu sohbet kaçmaz, uyuyacaksın ” der.
Adam:
” Uyumam beni rahat bırak ” diye cevap verir.
Hz. Hızır (a.s.) ses etmez; ancak sohbet de çok feyizlidir. Adam ha uyudu, ha uyuyacak bir durumdayken, Hz. Hızır (a.s.) adamı bir kez daha dürtükleyerek:
” Uyuyacaksın dedim!”
Adam:
” Ben de sana uyumam, beni rahat bırak, dedim!” der ve ekler:
” Biz feyzimizi Abdürrezzak’tan değil, Rezzak olan Allah’tan alıyoruz. Rahat bırak beni. Yoksa, senin Hızır olduğunu söylersem , bu cemaatten yakanı zor kurtarırsın.”
” Hz. Hızır (a.s.) susar ve gözlerini kapar, boynunu büker Allah’a yönelerek:
” Ya Rabbi! Bu nasıl iştir, bendeki listede bu zatın ismi yok!”
Cenab-ı Hak lisan-ı münasiple cevap verir:
” Ya Hızır! Sana verdiğim liste beni sevenlerin listesidir. Birde bende bir liste var ki, o da benim sevdiklerimin listesidir.”