Nevruz kutlamalarında “Bir Annenin Feryatları”

Her yıl nevruz kutlaması adında kutlalanan aslında neyi kutladıklarını bile, tam bilmeden,sadece kargaşa çıkarmak için yapılan bu kutlamalarda kimbilir şimdiye kadar kaç kişi canından oldu.Kimbilir devlete ve vatandaşa ne kadar zarar verildi.Kutlanacak bir şey varsa eğer kimseye zarar vermeden,neşeli,sakin ve o günün anlam ve önemine layık bir şekilde kutlama yapılır.Bunları yaptığı kutlama değil adeta savaş.Kim kiminle svaş yapıyor anlamadım.Bu Ülkede herkes kardeş, kutlanacak şeyler hep birlikte güzel bir şekilde kutlanır.Adı üstünde kutlama…..Ben kutmalayı bayram olarak anlarım.Ve bayram herkesin barış içinde,kardeşçe ve dostça birlikte olma diye anlarım.

Kim bilir kaç anne-baba çocukları için savaş veriyor,onları kötü emellerine alet etmeye çalışan,ne için ve neden savaştıklarını bilmeyen insanlara kurban etmemek için feryat ediyorlar.

İşte bir Anne de bu sene ki nevruz kutlamalarında kızının bu kutlamalr içinde görünce çılgına dönüyor.Ve feryat ediyor ” kızım, o benim kzıım,onu bana  verin” karşı taraf annenin feryatlarına aldırış etmeden kızı alıp oaradan uzaklaştırmaya çalışıyor.Üniversiteye  okumak için gönderdiği kızını  Barış ve Demokratik Partisinin düzenlediği nevruz kutlamasında, Kocaelinde  ateş yakıp elbiselerini çıkarıp üzerinden atladıklarını ve kendisininde Kocaelinde ikamet ettiği anlaşılan, Anne aralarında kızını da gördü.Anne sinir krizleri geçirdi.Annenin görüntülerini çekmeye çalışan basın mensuplarını ise BDP’liler engellemeye çalıştılar.

Şimdi size sorarım bu anne kızı okusun diye saçını süpürge ederken,belkide evinde geçim sıkıntısı çekerken okumasını istediği kızını amacından uzak,böyle bir yerde görünce ne yapsın feryat etmesinde.Yinede tek başına kimseden korkmadan kızını kurtarmak için çırpınan bu annenin ellerinden öpmememiz gerekir.Dilerim kızı da bu Annesinin çırpınışına karşı yaptığı yanlıştan döner.