RAD SÜRESİ VE FAYDALARI(Özellikle Semavi Afetlerden Korunma)

Ra’d Suresinin  Faydaları

Ra’d Suresi (Arapça: سورة الرعد) Kur’an’ın 13. suresidir. Sure 43 ayetten oluşur. Adını, 13. ayette geçen ve ‘gök gürültüsü’ anlamına gelen “Ra’d” kelimesinden almıştır. İlgili ayet şöyle der; “13- “”Gök gürültüsü”” O’nu hamd ile, melekler de O’na olan korkularından tesbih ederler..

1- Düşmanın kahrı için okunur.
2 – Semavi afetlerden (sel vb.) korunmak için her gün okunur.
3 – Yaramaz çocuğun üzerine okunursa saklinleşir.
4 – Çocuk üzerine okunursa cinlerin şerrinden korunur.
5-Hastalıklara şifa, negatif enerjilere kalkan olur, piskolojik,stres,depresyon,panik ataklara karşı koruma sağlar. İmanı güçlendirir.
6-Her kim; Bağ, bahçe veya iş yerinin verimli olmasını Yaptığı ticaretin kazançlı olmasını,
Mal ve mülkünün hayırlı olmasını, Yöneldiği işin hayırlı sonuçlar getirmesini,istiyorsa, Rad suresinin 1-3 ayetlerini zeytin ağacından yapılmış bir tahtanın üstüne yazmalı ve o yerlerin dört bir köşesine (ayak basılmayacak, temiz bir yere) gömmeli veya asmalıdır. Umulur ki bi-iznillah bereketlenir.

Ra’d sûresi :
Bismi’llâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm
1. Elif lam mım ra tilke ayatül kitab vellezı ünzile ileyke mir rabbikel hakku ve lakinne ekseran nasi la yü’minun
2. Allahüllezı rafeas semavati bi ğayri amedin teravneha sümmesteva alel arşi ve sehharaş şemse vel kamer yüdebbirul emra yüfassılül ayati lealleküm bi likai rabbiküm tukınun
3. Ve hüvellezı meddel erda ve ceale fıha ravasiye ve enhara ve min küllis semerati ceale fıha zevceynisneyni yuğşil leylen nehar inne fı zalike le ayatil li kavmiy yetefekkerun
4. Ve fil erdı kıtaum mütecaviratüv ve cennatüm min a’nabiv ve zer’uv ve nehıylün sınvanüv ve ğayru sınvaniy yüska bi maiv vahıdiv ve nüfaddılü ba’daha ala ba’dın fil ükül inne fı zalike le ayatil li kavmiy ya’kılun
5. Ve in ta’ceb fe acabün kavlühüm e iza künna türaben e inna le fı halkın cedıd ülaikellezıne keferu bi rabbihim ve ülaikel ağlalü fı a’nakıhim ve ülaike ashabün nar hüm fıha halidun
6. Ve yesta’ciluneke bis seyyieti kablel haseneti ve kad halet min kablihimül mesülat ve inne rabbeke lezu mağfiratil linnasi ala zulmihim ve inne rabbeke le şedıdül ıkab
7. Ve yekulüllezıne keferu lev la ünzile aleyhi ayetüm mir rabbih innema ente münziruv ve likülli kavmin had
8. Allahü ya’lemü ma tahmilü küllü ünsa ve ma teğıydul erhamü ve ma tezdad ve küllü şey’in ındehu bi mıkdar
9. Alimül ğaybi vaş şehadetil kebırul müteal
10. Sevaüm minküm men eserral kavle ve men cehera bihı ve men hüve müstahfim bil leyli ve saribüm bin nehar
11. Lehu müakkıbatüm mim beyni yedeyhi ve min halfihı yüğayyiru ma bi kavmin hatta yüğayyiru ma bi enfüsihim ve iza eradellahü bi kavmin suen fe la meradde leh ve ma lehüm min dunihı mev val
12. Hüvellezı yürıkümül berka havfev ve tameav ve yanşlüs sehabes sikal
13. Ve yüsebbihur ra’dü bi hamdihı vel melaiketü min hıyfetih ve yürsilüs savaıka fe yüsıybü biha mey yeşaü ve hüm yücadilune fillah ve hüve şedıdül mihal
14. Lehu da’vetül hakk vellezıne yed’une min dunihı la yestecıbune lehüm bi şey’in illa ke basitı keffeyhi ilel mai li yeblüğa fahü ve ma hüve bi baliğıh ve ma düaül kafirıne illa fı dalal
15. Ve lillahi yescüdü men fis semavati vel ard tav’av ve kerhev ve zılalühüm bil ğudüvvi vel asal
16. Kul mer rabbüs semavati vel erdı kulillah kul e fettehaztüm min dunihı evliyae la yemlikune li enfüsihim nef’av ve la darra kul hel yestevil a’ma vel besıyru em hel testeviz zulümanüt ven nur em cealu lillahi şürakae haleku ke halkıhı fe teşabehel halku aleyhim kulillahü haliku külli şey’iv ve hüvel vahıdül kahhar
17. Enzele mines semai maen fe salet evdiyetüm bi kaderiha fahtemeles seylü zebeder rabiya ve mimma yukıdune aleyhi fin naribtiğae hılyetin ev metaın zebedüm mislüh kezalike yadribüllahül hakka vel batıl fe emmez zebedü fe yehebü cüfaa ve emma ma yenfeun nase fe yemküsü fil ard kezalike yadribüllahül emsal
18. Lillezınestecabu li rabbihimül husna vellezıne lem yestecıbu lehu lev enne lehüm ma fil erdı cemıav ve mislehu meahu leftedev bih ülaike lehüm suül hısabi ve me’vahüm cehennem ve bi’sel mihad (15. Ayet secde ayetidir.)
19. E fe mey ya’lemü ennema ünzile ileyke mir rabbikel hakku ke men hüve a’ma innema yetezekkeru ülül elbab
20. Ellezıne yufune bi ahdillahi ve la yenkudunel mısak
21. Vellezıne yesılune ma emerallahü bihı ey yusale ve yahşevne rabbehüm ve yehafune suel hısab
22. Vellezıne saberubtiğae vechi rabbihim ve ekamus salate ve enfeku mimma razaknahüm sirrav ve alaniyetev ve yedraune bil hasenetis seyyiete ülaike lehüm ukbed dar
23. Cennatü adniy yedhuluneha ve men saleha min abaihim ve ezvacihim ve zürriyyatihim vel melaiketü yedhulune aleyhim min külli bab
24. Selamün alayküm bima sabertüm fe nı’me usbed dar
25. Vellezıne yenkudune ahdellahi min ba’di mısakıhı ve yaktaune ma emarallahü bihı ey yusale ve yüfidune fil erdı ülaike lehümül la’netü ve lehüm suüd dar
26. Allahü yebsütur rizka li mey yeşaü ve yakdir ve ferihu bil hayatid dünya ve mel hayatüd dünya fil ahırati illa meta’
27. Ve yekulüllezıne keferu lev la ünzile aleyhi ayetüm mir rabbih kul innellahe yüdıllü mey yeşaü ve yehdı ileyhi men enab
28. Ellezıne amenu ve tatmeinü kulubühüm bi zikrillah e la bi zikrillahi tatmeinül kulub
29. Ellezıne amenu ve amilus salihati tuba lehüm ve husnü meab
30. Kezalike erselnake fı ümmetin kad halet min kabliha ümemül liltetlüve aleyhimüllezı evhayna ileyke ve hüm yekfürune bir rahman kul hüve rabbı la ilahe illa hu aleyhi tevekkeltü ve ileyhi metab
31. Ve lev enne kur’anen süyyirat bihil cibalü ev kuttıat bihil erdu ev küllime bihil mevta bel lillahil emru cemıa e fe lem yey’esillezıne amenu el lev yeşaüllahü le heden nase cemıa ve la yezalüllezıne keferu tüsıybühüm bi ma saneu kariatün ev tehullü karıbem min darihim hatta ye’tiye va’düllah innellahe la yuhlifül mıad
32. Ve lekadistkühzie bi rusülim min kabilek fe emleytü lillezıne keferu sümme ehaztühüm fe keyfe kane ıkab
33. E fe men hüve kaimün ala külli nefsim bima kesebet ve cealu lillahi şüraka’ kul semmuhüm em tünebbiunehu bima la ya’lemü fil erdı em bi zahirim minel kavl bel züyyine lillezıne keferu mekruhüm ve suddu anis sebıl ve mey yudlilillahü fe ma lehu min had
34. Lehüm azabün fil hayatido dünya ve le azabül ahırati eşaak ve ma lehüm minellahi miv vak
35. Meselül cennetilletı vüıdel müttekun tecrı min tahtihel enhar ükülüha daimüv ve zıllüha tilke ukbellezınettekav ve ukbel kafirınen nar
36. Vellezıne ateynahümül kitabe yefrahune bima ünzile ileyke ve minel ahzabi mey yünkiru ba’dah kul innema ümirtü en a’büdellahe ve la üşrike bih ileyhi ed’u ve ileyhi meab
37. Ve kezalike enzelnahü hukmen arabiyya ve leinitteba’te ehvaehüm ba’de ma caeke minel ılmi ma leke minellahi miv veliyyiv ve la vak
38. Ve le kad erselna rusülem min kablike ve cealna lehüm ezvacev ve zürriyyeh ve ma kane li rasulin ey ye’tiye bi ayetin illa bi iznillah li külli ecelin kitab
39. Yemhullahü ma yeşaü ve yüsbit ve ındehu ümmül kitab
40. Ve im ma nüriyenneke ba’dallezı neıdühüm ev neteveffeyenneke fe innema aleykel belağu ve aleynel hısab
41. E ve lem yerav enna ne’til erda nenkusuha min atrafiha vallahü yahkümü la müakkıbe li hukmih ve hüve serıul hısab
42. Ve kad mekerallezıne min kablihim fe lillahil mekru cemıa ya’lemü ma teksibü küllü nefs ve seya’lemül küffaru li men ukbed dar
43. Ve yekulüllezıne keferu leste mürsela kul kefa billahi şehıdem beynı ve beyneküm ve men ındehu ılmül kitab

Rad suresi meali:
Esirgeyen ve bağışlayan Allah’ın emriyle
1. Elif Lâm Mîm Râ. İşte bunlar Kitabın ayetleridir. Sana Rabbinden indirilen gerçektir, fakat insanların çoğu inanmazlar.
2. Allah, gökleri gördüğünüz herhangi bir direk olmadan yükselten, sonra Arşa kurulan, güneşi ve ayı buyruğu altına alandır. Bunların hepsi belli bir zamana kadar akıp gitmektedir. O, her işi (hakkıyla) düzenler, yürütür, ayetleri ayrı ayrı açıklar ki Rabbinize kavuşacağınıza kesin olarak inanasınız.
3. O, yeri yayıp döşeyen, orada dağlar, nehirler meydana getiren, orada her türlü meyveden (erkekli-dişili) iki eş yaratandır. O geceyi gündüze bürüyor. Şüphesiz bunlarda, düşünen bir kavim için (Allah’ın varlığını gösteren) deliller vardır.
4. Yeryüzünde birbirine komşu kara parçaları, üzüm bağları, ekinler; bir kökten çıkan çok gövdeli ve tek gövdeli hurma ağaçları vardır ki hepsi aynı su ile sulanır. Ama biz ürünleri konusunda bir kısmını bir kısmına üstün kılıyoruz. Şüphesiz bunda aklını kullanan bir kavim için (Allah’ın varlığını gösteren) deliller vardır.
5. Eğer şaşacaksan, asıl şaşılacak olan onların, “Biz toprak olunca yeniden mi yaratılacakmışız?” demeleridir. İşte bunlar Rablerini inkar edenlerdir. İşte onlar boyunlarına demir halkalar vurulanlardır ve işte onlar cehennemliklerdir. Onlar orada ebedi kalacaklardır.
6. Bir de senden, iyilikten önce kötülüğün acele gelmesini istiyorlar. Oysa onlardan önce ibret alınacak birçok azap gelip geçmiştir. Şüphesiz Rabbin, insanların zulümlerine rağmen bağışlama sahibidir. Bununla beraber Rabbinin azabı pek şiddetlidir.
7. İnkar edenler, “Ona Rabbinden bir mucize indirilseydi ya!” diyorlar. Sen ancak bir uyarıcısın. Her kavim için de bir yol gösteren vardır.
8. Allah, her dişinin neye gebe olduğunu, rahimlerin artırdığı şeyi ve eksilttiği şeyi bilir. Her şey onun katında bir ölçü iledir.
9. O, gaybı da, görülen âlemi de bilendir. Çok büyüktür, çok yücedir.
10. (O’na göre) içinizden sözü gizleyen ile açığa vuran, geceleyin gizlenenle gündüz ortaya çıkan eşittir.
11. İnsanı önünden ve ardından takip eden melekler vardır. Allah’ın emriyle onu korurlar. Şüphesiz ki, bir kavim kendi durumunu değiştirmedikçe Allah onların durumunu değiştirmez. Allah, bir kavme kötülük diledi mi, artık o geri çevrilemez. Onlar için Allah’tan başka hiçbir yardımcı da yoktur.
12. O, korku ve ümit vermek için size şimşeği gösterendir, yağmur yüklü bulutları meydana getirendir.
13. Gök gürlemesi O’na hamd ederek tespih eder. Melekler de O’nun korkusundan tespih ederler. O yıldırımlar gönderir de onlarla dilediğini çarpar. Onlar ise Allah hakkında mücadele ediyorlar. Halbuki O, azabı çok şiddetli olandır.
14. Gerçek dua ancak O’nadır. O’ndan başka yalvardıkları ise onların isteklerine ancak, ağzına ulaşmayacağı halde, ulaşsın diye avuçlarını suya uzatan kimsenin isteğine suyun cevap verdiği kadar cevap verirler. Kâfirlerin duası daima boşa çıkar.
15. Göklerde ve yerde kim varsa, ister istemez kendileri de gölgeleri de sabah akşam Allah’a boyun eğer.
16. De ki: “Göklerin ve yerin Rabbi kimdir?” “Allah’tır” de. De ki, “O’nu bırakıp da kendilerine (bile) bir faydası ve zararı olmayan dostlar (mabutlar) mı edindiniz?” De ki, “Kör ile gören bir olur mu? Ya da karanlıklarla aydınlık bir olur mu? Yoksa Allah’a, O’nun yarattığı gibi yaratan ortaklar buldular da bu yaratma ile Allah’ın yaratması onlara göre birbirine mi benzedi?” De ki: “Her şeyin yaratıcısı Allah’tır. O, birdir, mutlak hakimiyet sahibidir.”
17. O, gökten su indirdi de dereler kendi ölçülerince dolup aktı ve sel üste çıkan köpüğü aldı götürdü. Süs eşyası veya yararlanılacak bir şey elde etmek için ateşte erittikleri şeylerden de böyle köpük olur. İşte Allah, hak ile batıla böyle misal getirir. Köpüğe gelince sönüp gider. İnsanlara yararlı olan ise yerde kalır. İşte Allah böyle misaller verir.
18. Rablerinin emrine uyanlar için mükâfâtın en güzeli vardır. Ona uymayanlar ise, yeryüzünde olan her şey ve onun yanında bir katı daha kendilerinin olsa, kurtulmak için hepsini kurtuluş fidyesi olarak verirlerdi. İşte hesabın kötüsü bunlar içindir. Varacakları yer de cehennemdir. O ne kötü yataktır!
19. Rabbinden sana indirilenin gerçek olduğunu bilen kimse, (onu bilemeyen) kör gibi olur mu? (Bunu) ancak akıl sahipleri anlar.
20. Onlar, Allah’a verdikleri sözü yerine getiren ve sözleşmeyi bozmayanlardır
21. Onlar, Allah’ın riâyet edilmesini emrettiği haklara riâyet eden, Rablerine saygı besleyen ve kötü hesaptan korkanlardır.
22. Onlar, Rablerinin rızasına ermek için sabreden, namazı dosdoğru kılan, kendilerine verdiğimiz rızıklardan gizli olarak ve açıktan Allah için harcayan ve kötülüğü iyilikle ortadan kaldıranlardır. İşte bunlar için dünya yurdunun iyi sonucu vardır.
23. Bu sonuç da Adn cennetleridir. Atalarından, eşlerinden ve çocuklarından iyi olanlarla beraber oraya girerler. Melekler de her bir kapıdan yanlarına girerler (ve şöyle derler):
24. “Sabretmenize karşılık selam sizlere. Dünya yurdunun sonucu (olan cennet) ne güzeldir!”
25. Allah’a verdikleri sözü, pekiştirilmesinden sonra bozanlar, Allah’ın korunmasını emrettiği şeyleri (akrabalık bağlarını) koparanlar ve yeryüzünde fesat çıkaranlar var ya; işte lânet onlara, yurdun kötüsü (cehennem) de onlaradır.
26. Allah rızkı dilediğine bol verir, (dilediğine de) kısar. Onlar ise dünya hayatı ile sevinmektedirler. Halbuki dünya hayatı, ahiretin yanında çok az bir yararlanmadan ibarettir.
27. İnkar edenler diyorlar ki: “Ona (Muhammed’e) Rabbinden bir mucize indirilseydi ya!” De ki: “Şüphesiz Allah dilediğini saptırır, kendisine yöneleni de doğru yola eriştirir.”
28. Onlar, inananlar ve kalpleri Allah’ı anmakla huzura kavuşanlardır. Biliniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur.
29. İnanan ve salih amel işleyenler için, mutluluk ve güzel bir dönüş yeri vardır.
30. (Ey Muhammed!) Böylece seni, kendilerinden önce nice ümmetlerin geçmiş olduğu bir ümmete gönderdik ki, onlar Rahmân’ı inkar ederken sana vahyettiğimizi kendilerine okuyasın. De ki: “O, benim Rabbimdir. O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Ben yalnız O’na tevekkül ettim, dönüşüm de yalnız O’nadır.”
31. Kendisiyle dağların yürütüleceği veya yeryüzünün parçalanacağı, ya da ölülerin konuşturulacağı bir Kur’an olacak olsaydı (o yine bu kitap olurdu). Fakat bütün emir yalnız Allah’ındır. İman edenler anlamadılar mı ki, Allah dileseydi bütün insanları doğru yola eriştirirdi. Allah’ın sözü yerine gelinceye kadar, inkâr edenlere yaptıkları işler sebebiyle devamlı olarak, ya büyük bir felaket gelecek veya o felaket yurtlarının yakınına inecektir. Şüphesiz Allah verdiği sözden dönmez.
32. Andolsun, senden önce de nice peygamberler alaya alındı da ben inkar edenlere bir süre (mühlet) verdim, sonra da onları yakalayıverdim. Benim cezalandırmam nasılmış!
33. Herkesin kazandığını görüp gözeten Allah inkâr edilir mi? Halbuki onlar, Allah’a ortaklar koştular. De ki: “Onların isimlerini açıklayın. Yoksa siz (bununla) O’na yeryüzünde bilmediği bir şeyi mi haber vermiş olacaksınız, yoksa boş söz mü etmiş olacaksınız?” Hayır inkâr edenlere hileleri güzel gösterildi ve onlar doğru yoldan saptırıldılar. Allah kimi saptırırsa artık onu doğru yola iletecek yoktur.
34. Onlara dünya hayatında bir azap vardır. Ahiret azabı ise daha ağırdır ve onları Allah’ın azabından koruyacak kimse de yoktur.
35. Allah’a karşı gelmekten sakınanlara va’dolunan cennetin durumu şudur: Onun içinden ırmaklar akar, yemişleri ve gölgeleri devamlıdır. İşte bu Allah’a karşı gelmekten sakınanların sonudur. İnkar edenlerin sonu ise ateştir.
36. Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, sana indirilen Kur’an ile sevinirler. Fakat (senin aleyhinde olan) gruplardan onun bir kısmını inkar edenler de vardır. De ki: “Ben ancak Allah’a kulluk etmek ve O’na ortak koşmamakla emrolundum. Ben yalnız O’na çağırıyorum ve dönüşüm de yalnız O’nadır.”
37. Böylece biz onu (Kur’an’ı) Arapça bir hüküm olarak indirdik. Sana gelen bu ilimden sonra eğer sen onların heva ve heveslerine uyarsan, Allah tarafından senin için ne bir dost vardır, ne de bir koruyucu.
38. Andolsun, senden önce de peygamberler gönderdik. Onlara da eşler ve çocuklar verdik. Allah’ın izni olmadan hiçbir peygamber bir mucize getiremez. Her ecelin (vadenin) bir yazısı vardır.
39. Allah dilediğini siler, dilediğini de sabit kılıp bırakır. Ana kitap (Levh-i Mahfûz) O’nun yanındadır.
40. Onlara vadettiğimiz azabın bir kısmını sana göstersek de, (göstermeden) senin ruhunu alsak da senin görevin sadece tebliğ etmektir. Hesap görmek ise bize aittir.
41. Onlar, bizim yeryüzüne (kudretimizle) gelip onu etrafından eksilttiğimizi görmediler mi? Allah hükmeder. Onun hükmünü bozacak hiçbir kimse yoktur. O, hesabı çabuk görendir.
42. Onlardan öncekiler de tuzak kurmuşlardı. Bütün tuzaklar Allah’a aittir. O, her nefsin kazandığını bilir. İnkar edenler de dünya yurdunun sonunun kime ait olduğunu bileceklerdir.
43. İnkar edenler, “Sen peygamber değilsin” diyorlar. De ki: “Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah ve bir de yanında kitap (Kur’an) bilgisi bulunanlar yeter.”

RAD SÜRESİ
Ra’d suresi
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
اﻟٓﻤٓﺮٰ ﺗِﻠْﻚَ اٰﻳَﺎتُ اﻟْﻜِﺘَﺎبِ وَاﻟَّﺬٖٓى اُﻧْﺰِلَ اِﻟَﻴْﻚَ ﻣِﻦْ رَﺑِّﻚَ اﻟْﺤَﻖُّ وَﻟٰﻜِﻦَّ اَﻛْﺜَﺮَ اﻟﻨَّﺎسِ ﻟَﺎ ﻳُﻮْٔﻣِﻨُﻮنَ ﴿-1
2-) اَﻟﻠّٰﻪُ اﻟَّﺬٖى رَﻓَﻊَ اﻟﺴَّﻤٰﻮَاتِ ﺑِﻐَﻴْﺮِ ﻋَﻤَﺪٍ ﺗَﺮَوْﻧَﻬَﺎ ﺛُﻢَّ اﺳْﺘَﻮٰى ﻋَﻠَﻰ اﻟْﻌَﺮْشِ وَﺳَﺨَّﺮَ اﻟﺸَّﻤْﺲَ وَاﻟْﻘَﻤَﺮَ ﻛُﻞٌّ ﻳَﺡْﺮٖى ﻟِﺎَﺟَﻞٍ ﻣُﺴَﻤًّﻰ ﻳُﺪَﺑِّﺮُ اﻟْﺎَﻣْﺮَ ﻳُﻔَﺼِّﻞُ اﻟْﺎٰﻳَﺎتِ ﻟَﻌَﻠَّﻜُﻢْ ﺑِﻠِﻘَٓﺎءِ رَﺑِّﻜُﻢْ ﺗُﻮﻗِﻨُﻮنَ
3-) وَﻫُﻮَ اﻟَّﺬٖى ﻣَﺪَّ اﻟْﺎَرْضَ وَﺟَﻌَﻞَ ﻓٖﻴﻬَﺎ رَوَاﺳِﻰَ وَاَﻧْﻬَﺎرًا وَﻣِﻦْ ﻛُﻞِّ اﻟﺜَّﻤَﺮَاتِ ﺟَﻌَﻞَ ﻓٖﻴﻬَﺎ زَوْﺟَﻴْﻦِ اﺛْﻨَﻴْﻦِ ﻳُﻐْﺸِﻰ اﻟَّﻴْﻞَ اﻟﻨَّﻬَﺎرَ اِنَّ ﻓٖﻰ ذٰﻟِﻚَ ﻟَﺎٰﻳَﺎتٍ ﻟِﻘَﻮْمٍ ﻳَﺘَﻔَﻜَّﺮُونَ
4-) وَﻓِﻰ اﻟْﺎَرْضِ ﻗِﻄَﻊٌ ﻣُﺘَﺡَﺎوِرَاتٌ وَﺟَﻨَّﺎتٌ ﻣِﻦْ اَﻋْﻨَﺎبٍ وَزَرْعٌ وَﻧَﺨٖﻴﻞٌ ﺻِﻨْﻮَانٌ وَﻏَﻴْﺮُ ﺻِﻨْﻮَانٍ ﻳُﺴْﻘٰﻰ ﺑِﻤَٓﺎءٍ وَاﺣِﺪٍ وَﻧُﻔَﻀِّﻞُ ﺑَﻌْﻀَﻬَﺎ ﻋَﻠٰﻰ ﺑَﻌْﺾٍ ﻓِﻰ اﻟْﺎُﻛُﻞِ اِنَّ ﻓٖﻰ ذٰﻟِﻚَ ﻟَﺎٰﻳَﺎتٍ ﻟِﻘَﻮْمٍ ﻳَﻌْﻘِﻠُﻮنَ
5-) وَاِنْ ﺗَﻌْﺡَﺐْ ﻓَﻌَﺡَﺐٌ ﻗَﻮْﻟُﻬُﻢْ ءَاِذَا ﻛُﻨَّﺎ ﺗُﺮَاﺑًﺎ ءَاِﻧَّﺎ ﻟَﻔٖﻰ ﺧَﻠْﻖٍ ﺟَﺪٖﻳﺪٍ اُوﻟٰٓﺌِﻚَ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺮَﺑِّﻬِﻢْ وَاُوﻟٰٓﺌِﻚَ اﻟْﺎَﻏْﻠَﺎلُ ﻓٖٓﻰ اَﻋْﻨَﺎﻗِﻬِﻢْ وَاُوﻟٰٓﺌِﻚَ اَﺻْﺤَﺎبُ اﻟﻨَّﺎرِ ﻫُﻢْ ﻓٖﻴﻬَﺎ ﺧَﺎﻟِﺪُونَ
6-) وَﻳَﺴْﺘَﻌْﺡِﻠُﻮﻧَﻚَ ﺑِﺎﻟﺴَّﻴِّﺌَﺔِ ﻗَﺒْﻞَ اﻟْﺤَﺴَﻨَﺔِ وَﻗَﺪْ ﺧَﻠَﺖْ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻬِﻢُ اﻟْﻤَﺜُﻠَﺎتُ وَاِنَّ رَﺑَّﻚَ ﻟَﺬُو ﻣَﻐْﻔِﺮَةٍ ﻟِﻠﻨَّﺎسِ ﻋَﻠٰﻰ ﻇُﻠْﻤِﻬِﻢْ وَاِنَّ رَﺑَّﻚَ ﻟَﺸَﺪٖﻳﺪُ اﻟْﻌِﻘَﺎبِ
وَﻳَﻘُﻮلُ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮْﻟَٓﺎ اُﻧْﺰِلَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ اٰﻳَﺔٌ ﻣِﻦْ رَﺑِّﻪٖ اِﻧَّﻤَٓﺎ اَﻧْﺖَ ﻣُﻨْﺬِرٌ وَﻟِﻜُﻞِّ ﻗَﻮْمٍ ﻫَﺎدٍ ﴿-7
اَﻟﻠّٰﻪُ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﺗَﺤْﻤِﻞُ ﻛُﻞُّ اُﻧْﺜٰﻰ وَﻣَﺎ ﺗَﻐٖﻴﺾُ اﻟْﺎَرْﺣَﺎمُ وَﻣَﺎ ﺗَﺰْدَادُ وَﻛُﻞُّ ﺷَﻰْءٍ ﻋِﻨْﺪَهُ ﺑِﻤِﻘْﺪَارٍ ﴿-8
ﻋَﺎﻟِﻢُ اﻟْﻐَﻴْﺐِ وَاﻟﺸَّﻬَﺎدَةِ اﻟْﻜَﺒٖﻴﺮُ اﻟْﻤُﺘَﻌَﺎلِ ﴿-9
ﺳَﻮَٓاءٌ ﻣِﻨْﻜُﻢْ ﻣَﻦْ اَﺳَﺮَّ اﻟْﻘَﻮْلَ وَﻣَﻦْ ﺟَﻬَﺮَ ﺑِﻪٖ وَﻣَﻦْ ﻫُﻮَ ﻣُﺴْﺘَﺨْﻒٍ ﺑِﺎﻟَّﻴْﻞِ وَﺳَﺎرِبٌ ﺑِﺎﻟﻨَّﻬَﺎرِ ﴿-10
11-) ﻟَﻪُ ﻣُﻌَﻘِّﺒَﺎتٌ ﻣِﻦْ ﺑَﻴْﻦِ ﻳَﺪَﻳْﻪِ وَﻣِﻦْ ﺧَﻠْﻔِﻪٖ ﻳَﺤْﻔَﻈُﻮﻧَﻪُ ﻣِﻦْ اَﻣْﺮِ اﻟﻠّٰﻪِ اِنَّ اﻟﻠّٰﻪَ ﻟَﺎ ﻳُﻐَﻴِّﺮُ ﻣَﺎ ﺑِﻘَﻮْمٍ ﺣَﺘّٰﻰ ﻳُﻐَﻴِّﺮُوا ﻣَﺎ ﺑِﺎَﻧْﻔُﺴِﻬِﻢْ وَاِذَٓا اَرَادَ اﻟﻠّٰﻪُ ﺑِﻘَﻮْمٍ ﺳُٓﻮءًا ﻓَﻠَﺎ ﻣَﺮَدَّ ﻟَﻪُ وَﻣَﺎﻟَﻬُﻢْ ﻣِﻦْ دُوﻧِﻪٖ ﻣِﻦْ وَالٍ
ﻫُﻮَ اﻟَّﺬٖى ﻳُﺮٖﻳﻜُﻢُ اﻟْﺒَﺮْقَ ﺧَﻮْﻓًﺎ وَﻃَﻤَﻌًﺎ وَﻳُﻨْﺸِﻰءُ اﻟﺴَّﺤَﺎبَ اﻟﺜِّﻘَﺎلَ ﴿-12
13-) وَﻳُﺴَﺒِّﺢُ اﻟﺮَّﻋْﺪُ ﺑِﺤَﻤْﺪِهٖ وَاﻟْﻤَﻠٰٓﺌِﻜَﺔُ ﻣِﻦْ ﺧٖﻴﻔَﺘِﻪٖ وَﻳُﺮْﺳِﻞُ اﻟﺼَّﻮَاﻋِﻖَ ﻓَﻴُﺼٖﻴﺐُ ﺑِﻬَﺎ ﻣَﻦْ ﻳَﺸَٓﺎءُ وَﻫُﻢْ ﻳُﺡَﺎدِﻟُﻮنَ ﻓِﻰ اﻟﻠّٰﻪِ وَﻫُﻮَ ﺷَﺪٖﻳﺪُ اﻟْﻤِﺤَﺎلِ
14-) ﻟَﻪُ دَﻋْﻮَةُ اﻟْﺤَﻖِّ وَاﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻳَﺪْﻋُﻮنَ ﻣِﻦْ دُوﻧِﻪٖ ﻟَﺎ ﻳَﺴْﺘَﺡٖﻴﺒُﻮنَ ﻟَﻬُﻢْ ﺑِﺸَﻰْءٍ اِﻟَّﺎ ﻛَﺒَﺎﺳِﻂِ ﻛَﻔَّﻴْﻪِ اِﻟَﻰ اﻟْﻤَٓﺎءِ ﻟِﻴَﺒْﻠُﻎَ ﻓَﺎهُ وَﻣَﺎ ﻫُﻮَ ﺑِﺒَﺎﻟِﻐِﻪٖ وَﻣَﺎ دُﻋَٓﺎءُ اﻟْﻜَﺎﻓِﺮٖﻳﻦَ اِﻟَّﺎ ﻓٖﻰ ﺿَﻠَﺎلٍ
وَﻟِﻠّٰﻪِ ﻳَﺴْﺡُﺪُ ﻣَﻦْ ﻓِﻰ اﻟﺴَّﻤٰﻮَاتِ وَاﻟْﺎَرْضِ ﻃَﻮْﻋًﺎ وَﻛَﺮْﻫًﺎ وَﻇِﻠَﺎﻟُﻬُﻢْ ﺑِﺎﻟْﻐُﺪُوِّ وَاﻟْﺎٰﺻَﺎلِ ﴿-15
16-) ﻗُﻞْ ﻣَﻦْ رَبُّ اﻟﺴَّﻤٰﻮَاتِ وَاﻟْﺎَرْضِ ﻗُﻞِ اﻟﻠّٰﻪُ ﻗُﻞْ اَﻓَﺎﺗَّﺨَﺬْﺗُﻢْ ﻣِﻦْ دُوﻧِﻪٖٓ اَوْﻟِﻴَٓﺎءَ ﻟَﺎ ﻳَﻤْﻠِﻜُﻮنَ ﻟِﺎَﻧْﻔُﺴِﻬِﻢْ ﻧَﻔْﻌًﺎ وَﻟَﺎ ﺿَﺮًّا ﻗُﻞْ ﻫَﻞْ ﻳَﺴْﺘَﻮِى اﻟْﺎَﻋْﻤٰﻰ وَاﻟْﺒَﺼٖﻴﺮُ اَمْ ﻫَﻞْ ﺗَﺴْﺘَﻮِى اﻟﻈُّﻠُﻤَﺎتُ وَاﻟﻨُّﻮرُ اَمْ ﺟَﻌَﻠُﻮا ﻟِﻠّٰﻪِ ﺷُﺮَﻛَٓﺎءَ ﺧَﻠَﻘُﻮا ﻛَﺨَﻠْﻘِﻪٖ ﻓَﺘَﺸَﺎﺑَﻪَ اﻟْﺨَﻠْﻖُ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻗُﻞِ اﻟﻠّٰﻪُ ﺧَﺎﻟِﻖُ ﻛُﻞِّ ﺷَﻰْءٍ وَﻫُﻮَ اﻟْﻮَاﺣِﺪُ اﻟْﻘَﻬَّﺎرُ
17-) اَﻧْﺰَلَ ﻣِﻦَ اﻟﺴَّﻤَٓﺎءِ ﻣَٓﺎءً ﻓَﺴَﺎﻟَﺖْ اَوْدِﻳَﺔٌ ﺑِﻘَﺪَرِﻫَﺎ ﻓَﺎﺣْﺘَﻤَﻞَ اﻟﺴَّﻴْﻞُ زَﺑَﺪًا رَاﺑِﻴًﺎ وَﻣِﻤَّﺎ ﻳُﻮﻗِﺪُونَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﻓِﻰ اﻟﻨَّﺎرِ اﺑْﺘِﻐَٓﺎءَ ﺣِﻠْﻴَﺔٍ اَوْ ﻣَﺘَﺎعٍ زَﺑَﺪٌ ﻣِﺜْﻠُﻪُ ﻛَﺬٰﻟِﻚَ ﻳَﻀْﺮِبُ اﻟﻠّٰﻪُ اﻟْﺤَﻖَّ وَاﻟْﺒَﺎﻃِﻞَ ﻓَﺎَﻣَّﺎ اﻟﺰَّﺑَﺪُ ﻓَﻴَﺬْﻫَﺐُ ﺟُﻔَٓﺎءً وَاَﻣَّﺎ ﻣَﺎ ﻳَﻨْﻔَﻊُ اﻟﻨَّﺎسَ ﻓَﻴَﻤْﻜُﺚُ ﻓِﻰ اﻟْﺎَرْضِ ﻛَﺬٰﻟِﻚَ ﻳَﻀْﺮِبُ اﻟﻠّٰﻪُ اﻟْﺎَﻣْﺜَﺎلَ
18-) ﻟِﻠَّﺬٖﻳﻦَ اﺳْﺘَﺡَﺎﺑُﻮا ﻟِﺮَﺑِّﻬِﻢُ اﻟْﺤُﺴْﻨٰﻰ وَاﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻟَﻢْ ﻳَﺴْﺘَﺡٖﻴﺒُﻮا ﻟَﻪُ ﻟَﻮْ اَنَّ ﻟَﻬُﻢْ ﻣَﺎ ﻓِﻰ اﻟْﺎَرْضِ ﺟَﻤٖﻴﻌًﺎ وَﻣِﺜْﻠَﻪُ ﻣَﻌَﻪُ ﻟَﺎﻓْﺘَﺪَوْا ﺑِﻪٖ اُوﻟٰٓﺌِﻚَ ﻟَﻬُﻢْ ﺳُٓﻮءُ اﻟْﺤِﺴَﺎبِ وَﻣَﺎْوٰﻳﻬُﻢْ ﺟَﻬَﻨَّﻢُ وَﺑِﺌْﺲَ اﻟْﻤِﻬَﺎدُ
اَﻓَﻤَﻦْ ﻳَﻌْﻠَﻢُ اَﻧَّﻤَٓﺎ اُﻧْﺰِلَ اِﻟَﻴْﻚَ ﻣِﻦْ رَﺑِّﻚَ اﻟْﺤَﻖُّ ﻛَﻤَﻦْ ﻫُﻮَ اَﻋْﻤٰﻰ اِﻧَّﻤَﺎ ﻳَﺘَﺬَﻛَّﺮُ اُوﻟُﻮااﻟْﺎَﻟْﺒَﺎبِ ﴿-19
اَﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻳُﻮﻓُﻮنَ ﺑِﻌَﻬْﺪِ اﻟﻠّٰﻪِ وَﻟَﺎ ﻳَﻨْﻘُﻀُﻮنَ اﻟْﻤٖﻴﺜَﺎقَ ﴿-20
وَاﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻳَﺼِﻠُﻮنَ ﻣَٓﺎ اَﻣَﺮَ اﻟﻠّٰﻪُ ﺑِﻪٖٓ اَنْ ﻳُﻮﺻَﻞَ وَﻳَﺨْﺸَﻮْنَ رَﺑَّﻬُﻢْ وَﻳَﺨَﺎﻓُﻮنَ ﺳُٓﻮءَ اﻟْﺤِﺴَﺎبِ ﴿-21
22-) وَاﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﺻَﺒَﺮُوا اﺑْﺘِﻐَٓﺎءَ وَﺟْﻪِ رَﺑِّﻬِﻢْ وَاَﻗَﺎﻣُﻮا اﻟﺼَّﻠٰﻮةَ وَاَﻧْﻔَﻘُﻮا ﻣِﻤَّﺎ رَزَﻗْﻨَﺎﻫُﻢْ ﺳِﺮًّا وَﻋَﻠَﺎﻧِﻴَﺔً وَﻳَﺪْرَؤُنَ ﺑِﺎﻟْﺤَﺴَﻨَﺔِ اﻟﺴَّﻴِّﺌَﺔَ اُوﻟٰٓﺌِﻚَ ﻟَﻬُﻢْ ﻋُﻘْﺒَﻰ اﻟﺪَّارِ
ﺟَﻨَّﺎتُ ﻋَﺪْنٍ ﻳَﺪْﺧُﻠُﻮﻧَﻬَﺎ وَﻣَﻦْ ﺻَﻠَﺢَ ﻣِﻦْ اٰﺑَٓﺎﺋِﻬِﻢْ وَاَزْوَاﺟِﻬِﻢْ وَذُرِّﻳَّﺎﺗِﻬِﻢْ وَاﻟْﻤَﻠٰٓﺌِﻜَﺔُ ﻳَﺪْﺧُﻠُﻮنَ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻣِﻦْ ﻛُﻞِّ ﺑَﺎبٍ ﴿-23
ﺳَﻠَﺎمٌ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ ﺑِﻤَﺎ ﺻَﺒَﺮْﺗُﻢْ ﻓَﻨِﻌْﻢَ ﻋُﻘْﺒَﻰ اﻟﺪَّارِ ﴿-24
25-) وَاﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻳَﻨْﻘُﻀُﻮنَ ﻋَﻬْﺪَ اﻟﻠّٰﻪِ ﻣِﻦْ ﺑَﻌْﺪِ ﻣٖﻴﺜَﺎﻗِﻪٖ وَﻳَﻘْﻄَﻌُﻮنَ ﻣَٓﺎ اَﻣَﺮَ اﻟﻠّٰﻪُ ﺑِﻪٖٓ اَنْ ﻳُﻮﺻَﻞَ وَﻳُﻔْﺴِﺪُونَ ﻓِﻰ اﻟْﺎَرْضِ اُوﻟٰٓﺌِﻚَ ﻟَﻬُﻢُ اﻟﻠَّﻌْﻨَﺔُ وَﻟَﻬُﻢْ ﺳُٓﻮءُ اﻟﺪَّارِ
اَﻟﻠّٰﻪُ ﻳَﺒْﺴُﻂُ اﻟﺮِّزْقَ ﻟِﻤَﻦْ ﻳَﺸَٓﺎءُ وَﻳَﻘْﺪِرُ وَﻓَﺮِﺣُﻮا ﺑِﺎﻟْﺤَﻴٰﻮةِ اﻟﺪُّﻧْﻴَﺎ وَﻣَﺎ اﻟْﺤَﻴٰﻮةُ اﻟﺪُّﻧْﻴَﺎ ﻓِﻰ اﻟْﺎٰﺧِﺮَةِ اِﻟَّﺎ ﻣَﺘَﺎعٌ ﴿-26
وَﻳَﻘُﻮلُ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮْﻟَٓﺎ اُﻧْﺰِلَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ اٰﻳَﺔٌ ﻣِﻦْ رَﺑِّﻪٖ ﻗُﻞْ اِنَّ اﻟﻠّٰﻪَ ﻳُﻀِﻞُّ ﻣَﻦْ ﻳَﺸَٓﺎءُ وَﻳَﻬْﺪٖٓى اِﻟَﻴْﻪِ ﻣَﻦْ اَﻧَﺎبَ ﴿-27
اَﻟَّﺬٖﻳﻦَ اٰﻣَﻨُﻮا وَﺗَﻄْﻤَﺌِﻦُّ ﻗُﻠُﻮﺑُﻬُﻢْ ﺑِﺬِﻛْﺮِ اﻟﻠّٰﻪِ اَﻟَﺎ ﺑِﺬِﻛْﺮِ اﻟﻠّٰﻪِ ﺗَﻄْﻤَﺌِﻦُّ اﻟْﻘُﻠُﻮبُ ﴿-28
اَﻟَّﺬٖﻳﻦَ اٰﻣَﻨُﻮا وَﻋَﻤِﻠُﻮا اﻟﺼَّﺎﻟِﺤَﺎتِ ﻃُﻮﺑٰﻰ ﻟَﻬُﻢْ وَﺣُﺴْﻦُ ﻣَﺎٰبٍ ﴿-29
30-) ﻛَﺬٰﻟِﻚَ اَرْﺳَﻠْﻨَﺎكَ ﻓٖٓﻰ اُﻣَّﺔٍ ﻗَﺪْ ﺧَﻠَﺖْ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻬَٓﺎ اُﻣَﻢٌ ﻟِﺘَﺘْﻠُﻮَا ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢُ اﻟَّﺬٖٓى اَوْﺣَﻴْﻨَٓﺎ اِﻟَﻴْﻚَ وَﻫُﻢْ ﻳَﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺎﻟﺮَّﺣْﻤٰﻦِ ﻗُﻞْ ﻫُﻮَ رَﺑّٖﻰ ﻟَٓﺎاِﻟٰﻪَ اِﻟَّﺎ ﻫُﻮَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﺗَﻮَﻛَّﻠْﺖُ وَاِﻟَﻴْﻪِ ﻣَﺘَﺎبِ
31-) وَﻟَﻮْ اَنَّ ﻗُﺮْاٰﻧًﺎ ﺳُﻴِّﺮَتْ ﺑِﻪِ اﻟْﺡِﺒَﺎلُ اَوْ ﻗُﻄِّﻌَﺖْ ﺑِﻪِ اﻟْﺎَرْضُ اَوْ ﻛُﻠِّﻢَ ﺑِﻪِ اﻟْﻤَﻮْﺗٰﻰ ﺑَﻞْ ﻟِﻠّٰﻪِ اﻟْﺎَﻣْﺮُ ﺟَﻤٖﻴﻌًﺎ اَﻓَﻠَﻢْ ﻳَﺎﻳْﺌَﺲِ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ اٰﻣَﻨُٓﻮا اَنْ ﻟَﻮْ ﻳَﺸَٓﺎءُ اﻟﻠّٰﻪُ ﻟَﻬَﺪَى اﻟﻨَّﺎسَ ﺟَﻤٖﻴﻌًﺎ وَﻟَﺎ ﻳَﺰَالُ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺗُﺼٖﻴﺒُﻬُﻢْ ﺑِﻤَﺎ ﺻَﻨَﻌُﻮا ﻗَﺎرِﻋَﺔٌ اَوْ ﺗَﺤُﻞُّ ﻗَﺮٖﻳﺒًﺎ ﻣِﻦْ دَارِﻫِﻢْ ﺣَﺘّٰﻰ ﻳَﺎْﺗِﻰَ وَﻋْﺪُ اﻟﻠّٰﻪِ اِنَّ اﻟﻠّٰﻪَ ﻟَﺎ ﻳُﺨْﻠِﻒُ اﻟْﻤٖﻴﻌَﺎدَ
وَﻟَﻘَﺪِ اﺳْﺘُﻬْﺰِىَٔ ﺑِﺮُﺳُﻞٍ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻚَ ﻓَﺎَﻣْﻠَﻴْﺖُ ﻟِﻠَّﺬٖﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺛُﻢَّ اَﺧَﺬْﺗُﻬُﻢْ ﻓَﻜَﻴْﻒَ ﻛَﺎنَ ﻋِﻘَﺎبِ ﴿-32
33-) اَﻓَﻤَﻦْ ﻫُﻮَ ﻗَٓﺎﺋِﻢٌ ﻋَﻠٰﻰ ﻛُﻞِّ ﻧَﻔْﺲٍ ﺑِﻤَﺎ ﻛَﺴَﺒَﺖْ وَﺟَﻌَﻠُﻮا ﻟِﻠّٰﻪِ ﺷُﺮَﻛَٓﺎءَ ﻗُﻞْ ﺳَﻤُّﻮﻫُﻢْ اَمْ ﺗُﻨَﺒِّﻮُٔﻧَﻪُ ﺑِﻤَﺎ ﻟَﺎ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻓِﻰ اﻟْﺎَرْضِ اَمْ ﺑِﻈَﺎﻫِﺮٍ ﻣِﻦَ اﻟْﻘَﻮْلِ ﺑَﻞْ زُﻳِّﻦَ ﻟِﻠَّﺬٖﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣَﻜْﺮُﻫُﻢْ وَﺻُﺪُّوا ﻋَﻦِ اﻟﺴَّﺒٖﻴﻞِ وَﻣَﻦْ ﻳُﻀْﻠِﻞِ اﻟﻠّٰﻪُ ﻓَﻤَﺎ ﻟَﻪُ ﻣِﻦْ ﻫَﺎدٍ
ﻟَﻬُﻢْ ﻋَﺬَابٌ ﻓِﻰ اﻟْﺤَﻴٰﻮةِ اﻟﺪُّﻧْﻴَﺎ وَﻟَﻌَﺬَابُ اﻟْﺎٰﺧِﺮَةِ اَﺷَﻖُّ وَﻣَﺎ ﻟَﻬُﻢْ ﻣِﻦَ اﻟﻠّٰﻪِ ﻣِﻦْ وَاقٍ ﴿-34
35-) ﻣَﺜَﻞُ اﻟْﺡَﻨَّﺔِ اﻟَّﺘٖﻰ وُﻋِﺪَ اﻟْﻤُﺘَّﻘُﻮنَ ﺗَﺡْﺮٖى ﻣِﻦْ ﺗَﺤْﺘِﻬَﺎ اﻟْﺎَﻧْﻬَﺎرُ اُﻛُﻠُﻬَﺎ دَٓاﺋِﻢٌ وَﻇِﻠُّﻬَﺎ ﺗِﻠْﻚَ ﻋُﻘْﺒَﻰ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ اﺗَّﻘَﻮْا وَﻋُﻘْﺒَﻰ اﻟْﻜَﺎﻓِﺮٖﻳﻦَ اﻟﻨَّﺎرُ
36-) وَاﻟَّﺬٖﻳﻦَ اٰﺗَﻴْﻨَﺎﻫُﻢُ اﻟْﻜِﺘَﺎبَ ﻳَﻔْﺮَﺣُﻮنَ ﺑِﻤَٓﺎ اُﻧْﺰِلَ اِﻟَﻴْﻚَ وَﻣِﻦَ اﻟْﺎَﺣْﺰَابِ ﻣَﻦْ ﻳُﻨْﻜِﺮُ ﺑَﻌْﻀَﻪُ ﻗُﻞْ اِﻧَّﻤَٓﺎ اُﻣِﺮْتُ اَنْ اَﻋْﺒُﺪَ اﻟﻠّٰﻪَ وَﻟَٓﺎ اُﺷْﺮِكَ ﺑِﻪٖ اِﻟَﻴْﻪِ اَدْﻋُﻮا وَاِﻟَﻴْﻪِ ﻣَﺎٰبِ
وَﻛَﺬٰﻟِﻚَ اَﻧْﺰَﻟْﻨَﺎهُ ﺣُﻜْﻤًﺎ ﻋَﺮَﺑِﻴًّﺎ وَﻟَﺌِﻦِ اﺗَّﺒَﻌْﺖَ اَﻫْﻮَٓاءَﻫُﻢْ ﺑَﻌْﺪَ ﻣَﺎ ﺟَٓﺎءَكَ ﻣِﻦَ اﻟْﻌِﻠْﻢِ ﻣَﺎﻟَﻚَ ﻣِﻦَ اﻟﻠّٰﻪِ ﻣِﻦْ وَﻟِﻰٍّ وَﻟَﺎ وَاقٍ ﴿-37
38-) وَﻟَﻘَﺪْ اَرْﺳَﻠْﻨَﺎ رُﺳُﻠًﺎ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻚَ وَﺟَﻌَﻠْﻨَﺎ ﻟَﻬُﻢْ اَزْوَاﺟًﺎ وَذُرِّﻳَّﺔً وَﻣَﺎﻛَﺎنَ ﻟِﺮَﺳُﻮلٍ اَنْ ﻳَﺎْﺗِﻰَ ﺑِﺎٰﻳَﺔٍ اِﻟَّﺎ ﺑِﺎِذْنِ اﻟﻠّٰﻪِ ﻟِﻜُﻞِّ اَﺟَﻞٍ ﻛِﺘَﺎبٌ
ﻳَﻤْﺤُﻮااﻟﻠّٰﻪُ ﻣَﺎﻳَﺸَٓﺎءُ وَﻳُﺜْﺒِﺖُ وَﻋِﻨْﺪَهُٓ اُمُّ اﻟْﻜِﺘَﺎبِ ﴿-39
وَاِنْ ﻣَﺎ ﻧُﺮِﻳَﻨَّﻚَ ﺑَﻌْﺾَ اﻟَّﺬٖى ﻧَﻌِﺪُﻫُﻢْ اَوْ ﻧَﺘَﻮَﻓَّﻴَﻨَّﻚَ ﻓَﺎِﻧَّﻤَﺎ ﻋَﻠَﻴْﻚَ اﻟْﺒَﻠَﺎغُ وَﻋَﻠَﻴْﻨَﺎ اﻟْﺤِﺴَﺎبُ ﴿-40
اَوَ ﻟَﻢْ ﻳَﺮَوْا اَﻧَّﺎ ﻧَﺎْﺗِﻰ اﻟْﺎَرْضَ ﻧَﻨْﻘُﺼُﻬَﺎ ﻣِﻦْ اَﻃْﺮَاﻓِﻬَﺎ وَاﻟﻠّٰﻪُ ﻳَﺤْﻜُﻢُ ﻟَﺎ ﻣُﻌَﻘِّﺐَ ﻟِﺤُﻜْﻤِﻪٖ وَﻫُﻮَ ﺳَﺮٖﻳﻊُ اﻟْﺤِﺴَﺎبِ (-41
وَﻗَﺪْ ﻣَﻜَﺮَ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻠِﻬِﻢْ ﻓَﻠِﻠّٰﻪِ اﻟْﻤَﻜْﺮُ ﺟَﻤٖﻴﻌًﺎ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎﺗَﻜْﺴِﺐُ ﻛُﻞُّ ﻧَﻔْﺲٍ وَﺳَﻴَﻌْﻠَﻢُ اﻟْﻜُﻔَّﺎرُ ﻟِﻤَﻦْ ﻋُﻘْﺒَﻰ اﻟﺪَّارِ ﴿-42
وَﻳَﻘُﻮلُ اﻟَّﺬٖﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﺴْﺖَ ﻣُﺮْﺳَﻠًﺎ ﻗُﻞْ ﻛَﻔٰﻰ ﺑِﺎﻟﻠّٰﻪِ ﺷَﻬٖﻴﺪًا ﺑَﻴْﻨٖﻰ وَﺑَﻴْﻨَﻜُﻢْ وَﻣَﻦْ ﻋِﻨْﺪَهُ ﻋِﻠْﻢُ اﻟْﻜِﺘَﺎبِ ﴿-43