Peygamber Efendimizin Sıkıntı ve Üzüntüden”Mutlaka Feraha Çıkaran Duası”

Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in çok önemli dualarından biri de aşağıdaki duadır.Her hangi bir üzüntü ve sıkıntı isabet ettiğinde mutlaka okunursa Allah okuyanın üzüntü ve sıkıntısını sevince çevirir buyrumuştur:Aslında bu duayı hiç dilimizden bırakmasak çok daha faydalı olur,üzerimize gelecek her sıkıntı ve üzüntünün gelmesine mani oluruz.

Abdullah İbni Mes’ud (Radiyallahu Anh)’dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte Rasûlüllah (s.a.v) şöyle buyurmuştur.
Allahü Teâlâ’nın isimleri Kur’an-ı Kerimde ve hadis-i şeriflerde varid onlarla sınırılı değildir.Nitekim Allâh-u Teâlâ’nın Tevratta bin tane İsm-i Şerif indirdiği rivayet olunmuştur.Rasûlülullah (sa.a.v)’ın dualarından birinde de buna işaret olunmuştur.
Bir kula bir sıkıntı veya bir üzüntü isabet eder de bu duayı okursa mutlaka Allâh onun sıkıntısını ve üzüntüsüü giderir ve onunyerine kendisine ferahlık verir.Buyurdular.
O zaman bunu duyan “Yâ Rasûlullah bunu öğrensek mi denilince; “Evet! Bunu duyanın mutlaka bunu öğrenmesi gerekir”buyurdu.

OKUNACAK DUA;

“Allâhümme innî abdüke vebnü abdike vebnü emetike nâsıyetî biyedike mâdın fiyye hukmüke adlun fiyye qadâüke, es-elüke bi küllismin hüve leke semmeyte bihî nefseke ev allemtehû ehaden min halqike ev enzeltehû fî kitâbike eviste’serte bihî fî ilmil ğaybi indeke en tec-alel qur-âne rabîa qalbî ve nûra sadrî ve cilâe huznî ve zehâbe hemmî.”

“Ey Allahım! Ben senin kulunum. Erkek ve kadın kullarının çocuğuyum. Alnım (kontrolüm) senin elindedir. Benim hakkımda senin hükmün geçerlidir.Senin, benim hakkımdaki takdirin adâlettir. Kendini isimlendirdiğin, Kitabında indirdiğin, kullarından birisine öğrettiğin veya katındaki gayb ilminde kendine has kıldığın sana âit her isimle: Kur’an’ı, kalbimin baharı, göğsümün nûru, hüznümün ortadan kalkması ve kederimin gitmesi için vesile kılmanı isterim.

Kaynak:Ahmed İbni Hanbel,el-Müsned,no:3712,6/246-247;Beyhak,,el-Esmâ,no:7,İbnü Kesir,et-tefsir;6/463-464