Sıkıntı Zamanında “Allah’ım Neden Ben” Demeyin.

Başımıza gelen bir dert,bir sıkıntı yada hastalık zamnında çoğu zaman “neden benim başıma geliyor hep” deriz.Ne kadar doğru,ne kadar yanlış bu konu üzerinde biraz düşünelim.

Etrafımıza baktığımızda,çevremizdekilerle konuştuğumuzda hayatından çok da memnun olan yok gibi ,daha doğrusu hiç bir sıkıntım yok “Allah’a şükür” diyene çok az rastlarız.Evet hayat zor sıkıntılar hepimizi bunaltıyor,ama yine de “Allah’a şükür” demek gerekiyor.Neden mi?.Çünki çoğu zaman en büyük sıkıntı bizim sıkıntımız zanneder kahrederiz.Kimi maddi kimi manevi sıkıntılar.Eşimiz bizim istediğimiz gibi değildir,evladımız bizim istediğimiz gibi değildir,işimiz bizim istediğimiz gibi değildir.Daha bir çok konu sayabiliriz…

Şimdi de karşılaştırma yapalım bakalım…

Maddi sıkıntın vardır,istediğin her şeyi alamıyorsun.Peki hiç düşündünmü sen istediğin her şeyi alamıyorsun ama istediği hiç bir şeyi alamıyan,ekmeğe bile muhtaç olan,hastalansa ilaç alamıyacak kadar zor durumda olanları.

Eşim istediğim gibi değil.Eşi olmayan yapayalnız bir hayat süren,sırtına melhem sürecek yakınında kimsesi olamayan,iki çift söz konuşacak bir eşe sahip olamayanları.Eşi olup da kendisine zarar verenleri.Eşi olup da her gün elinden içki parasını almak için dayak yiyenleri.Evet mükemmel değildir belki,ama hanğimiz mükemmeliz ki.Onu olduğu gibi kabul edip,onun sevgi dilini öğrenmeye çalışarak daha uyumlu bir yaşam süremeye çalışabilirsiniz.

Evladım sözümü dinlemiyor,hiç benim istediğim şeyleri yapmıyor,beni çok üzüyor diyenler.Önce Allah evlat acısı vermesin bu bir.İkincisi de çocuğu doğuştan sakat olan yada çaresiz bir hastalığa yakalanan anne-babalar var.Onlar hiç durmadan dinlemeden çocuklarını ihtiyaçlarını gidermek için uğraşıyorlar.Evladının hiç sesini duyamayanlar var,Evladının hiç yürüdüğünü görmeyenler var.Evladının “Anne” demeleri için can atanlar var.Bu anne-babalar ölmeye bile korkarlar.Çünkü bu durumda olanların evlatlarını emanet edecek kimseleri yoktur.Ve dua ederler“Allah’ım ne olur onun canını bizden önce al” diye.Bu nedenle daha kötüsüde olabilirdi deyip “Allah’a şükretmek ” gerekmezmi.

Daha bir çok örnek sayabiliriz.Aslında çoğu zaman başımıza gelen her hangi bir sıkıntı için hep birilerini suçlarız.Ya da “ben ne yaptım ki böyle oldu” deriz. Aslında başımıza gelen her şey de sadece kendimiz sorumluyuz.Yaşam tarzımız,yaptıklarımız,yapmadıklarımızla.Allah bizi yaratmış ve önümüze tüm nimetlerini sermiş ve “ben seni yarattım,sana senin için gerekli olan her şeyi sunuyorm,ayrıca neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlıyabileceğin bir da akıl verdim.Sana yolda gösterdim şunları yaparsan sen kazanırsın,şunları yaparsan da sen zararlı çıkarsın” diye.Şimdi kimse kimseye istemediği ve izin vermediği sürece kötülük yapamaz,üzemez,zarar veremez.Burada sorumlu kim size soruyorum.

Bu nedenle de başımıza gelen sıkıntılarda önce kendinizi sorgulayın,sonra gerçekten yanlış bir hareketin yok olarak görebiliyorsan “bu benim imtihanımdır herhalde,inşallah başarıyla çıkarım” diyebilmeliyiz.Evet insan olarak bunları yapmak belki ağır ve zor,ama yapapabileceğimiz en doğru şey de Allah’a tevekkül edip sabretmek ve çevremizdeki yaşayan diğerlerinin sıkıntılarıyla karşılaştırarak şükretmeliyiz.

“Mutluluk insanı tatlı yapar.Başarı ışıltılı.Zorluklar güçlü.Hüzün insanı insan yapar.Yenilği mütevazi yapar.Allah’a asla “Neden ben?” diye sormayın.Ne olacaksa zaten olur.

Ama şunu da söylemeden geçemiyeceğim ki…. Yaşamınızda en önemli şeyin “Dua” olduğunu,ne sıkıntınız olursa olsun Allah’a yakınlaşarak onunla konuşmayı onunla dertleşmeyi ,sıkıntılarınızı ona açmayı ve yardımı sadece ondan istemeyi,”Dua” ile bütünleşmeyi unutmayın.Çünkü her zaman kapısı size açık olan Allah size, dua ile yardım edecek sıkıntınızı ya geçirecek tamamen,ya kolaylaştıracak,yada sabır verecektir.

Ayrıca şu da çok önemli ve  araştırmalarla da tesbit edilmiş ve kanıtlanmış bir doğrudur ki “iyilik yap,iyilik bul” iyilik yapmayı asla unutmayın.

Sevgi ve saygılarımla……