Her namazdan sonra Ayetel kürsiden önce bu duayı okuyan “70 Milyar hasena kazanır”
“İbni Abbas r.a. Hazretlerinden rivayet ediliyor. Allahü Teala buyuruyor. Hadisin geldiği kaynak; Hakimi Tırmizi, çok büyük bir zat olan bu kişi meşhur olan Tırmizi değil bu. O meşhur Tırmizi’den de evvel veya muassır olan Hakimi Tırmizi, büyük muhaddis ve veli. Şahı Nakşibendi Hazretleri 30 sene onun ruhaniyetinden terbiye oldum buyuruyor. Bu zatın kitabında geçiyor. Bu hadis sahihtir. Bu kişi de büyük bir muhaddisdir. Meşhur Tırmizi gibi.
Bir kimse namazın arkasından Ayetel kürsi’yi okumadan evvel bu duayı okursa dünya bilgisayarlarıyla bile hesap edilemeyecek bir hasene elde eder.
Ayet-el Kürsi’nin Duasıyla Beraber Okunuşu:
“Eûzubillâhimineşşeytânirracîm. Bismillâhirrahmânirrahîm.
“Her kim, farz namazının peşinden bir kere: اَللَّهُمَّ إِنِّى أُقَدِّمُ إِلَيْكَ بَيْنَ يَدَىْ كُلِّ نَفَسٍ وَ لَمْحَةٍ وَلَحْظَةٍ وَ طَرْفَةٍ يَطرِفُ بِهَا أَهْلُ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلُ الْاَرْضِ وَكُلِّ شَىْءٍ هُوَ فِى عِلْمِكَ كَائِنٌ اَوْقَدْ كَانَ أُقَدِّمُ إِلَيْكَ بَيْنَ يَدَىْ ذَلِكَ كُلِّهِ
‘Allahümme inni ükaddimü ileyke beyne yedey külli nefesin ve lemhatin ve lahzatin ve tarfetin yatrifü bihâ ehlüssemâvâti ve ehlül ardi ve külli şey’in hüve fi îlmike kâinün ev kad kâne. Ükaddimü ileyke beyne yedey zelike küllih’
“Allâh’ım! Ben sana her nefes, her an ve her sâniye, gök ve yer ehlinin her göz açıp kapayışından ve (senin) ilminde olacağını bilip de şuan mevcut olan, istikbalde (ilerde) mevcut olacak veya evvelce geçmiş olan her şeyden evvel (sana) Âyet-el-Kûrsî’yi takdim ediyorum.”
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Allâhu lâ ilâhe illâ hüvel hayyül kayyûm, lâ te’huzühu sinetün velâ nevm, lehu mâ fissemâvâti ve ma fil ard, men zellezi yeşfeu indehû illâ bi iznih, ya°lemü mâ beyne eydîhim vemâ halfehüm, velâ yühîtûne bişey im min ilmihî illâ bima şâ. vesia kürsiyyühüssemâvâti vel ard, vela yeuduhu hıfzuhümâ ve hüvel aliyyül azim.
Ayetü’l kürsiy’yi sonuna kadar okursa ,gece ve gündüzün her saatinde, o kulumdan bana 70 milyar hasene yükselir ve Sur’a üfleyinceye kadar melekler onun sevabını yazmakla meşgul olurlar.” (Kaynak: Hâkim et-Tirmîzi, Nevâdiru’l-Usûl; Kenzû’l-Ummâl: 2/131 no:3468)
Kaynak;Cübbeli Ahmet Hoca