Hayatının en zor dönemiydi

Hayatının en zor dönemlerinden biriydi. İflas etmişti. Elindeki gayrimenkulleri, borçlarını ödemek için tek tek satmak zorunda kalıyordu.Yaşama ve çalışma enerjisinin kaybetmiş, kendini sigara ve alkolle avutmaya başlamıştı. Bunun sonucu sağlığı da günden güne kötüye gidiyordu.

Bir gün elleri cebinde caddelerde boş boş dolaşırken, belden aşağısı olmayan bir adamın kaykay üzerinde karşı kaldırımdan bulunduğu kaldırıma geçerken gördü. Adam kaldırıma çıkabilmek için ondan yardım istedi. Yardımıyla kaldırıma çıkan adam teşekkür ettikten sonra ona: ” Teşekkür ederim bayım, ne güzel bir hava değil mi? Görüyorum ki üzüntülüsünüz ama her şey o kadar kötü olamaz,” dedi.

Adam birden düşünmeye başladı. Bu adam bu haliyle mutluluğu yakalamış, yaşama bu dara bağlanmıştı. Peki ya ben? Bana ne olmuştu? Evet, iflas etmiştim ama herkes iflas edebilirdi ben ne ilk ne de son olacaktım. Dünyanın sonu değildi ki!

Adam hemen bankaya gitti bir miktar kredi çekti; cesur, akıllı ve sağlıklı kararlar alarak hırs ve azimle çalışarak bir müddet sonra eski maddi gücüne kavuştu.

Adam eski durumundan daha iyi bir hale gelince düşünmeye başlamış. İnsanın bu şekilde değişimler yaşaması için ille de benim karşılaştığım gibi bir olayla mı karşılaşması gerekiyor?