Beni merak eden arkadaşlara hayatımdan kısa bir bölüm!
Bu siteyi açtığım zamanlarda bana Allah tarafından sanki bir ses şöyle demişti Ama seninde gam ve kederin kalkacak hayırlı bir uğraş olacak.””sen bu sitedeki çalışmalarında,çok başarılı olacaksın,çok kişi tanıyıp,çok kişinin derdine derman olmaya çalışacaksın,dua alacaksın,öylesine kendini onların derdine adayacaksın ki boş zamanın kalmayacak.
İşte böyle başladım dostlar.. gün geçtikçe ziyaretçı sayısı arttı,kazancım da arttı,hiç bir geliri olmayan anneme çok yardım edemediğim için üzülüyordum.Ama Allahım bana hem kazanç kapısı açmıştı hemde hayır kapısı çok şükrediyorum Allahıma….
Ben 55 yaşında Adalet Bakanlığı yazı işleri müdürlüğünden emekliyim.Emekli olduktan sonra bir süre öğretmenlik yaptım ve çok
sevdiğim ve hep istediğim bir meslek idi onu da bana nasip etti Allahım.Evliyim ve 25 yaşında Allah herkesin ki ile bağışlasın bir oğlum var.İstanbulda ikamet ediyorum.
Neden böyle bir site yapma gereği duydum?
Ben çocukluğumdan beri yazmayı çok seven biriyimdir.Tüm sıkıntılarımı yazmakla atarım. Çalışmayı çok severim.Boş durmak bana göre değildir.
Hayata olumlu bakarım,her sıkıntıyı dua ile ve Allaha sığınmakla aşarım ve aşılacağına inanırım.
Savaşmaktan asla vazgeçmem. Eğer başladığım bir şey olumlu bir yanıt vermiyorsa başka bir çare denerim oda olmazsa başka başka…..
Her zaman yapılacak bir şey olduğuna inanırm.Üzülerek bir şey elde edilmeyeceğine inanırım.
Annem ve kardeşlerim,babamın başka bir kadını tercih etmesi nedeniyle terk edildik.Terke edildik derken az da
olsa rızkımızı verdi bunu inkar edemem.Ama önemli olan karın doyurmak değil idi manevi acı idi…
Eğer o zaman annemin bir geliri olsaydı maddi imkanı olsaydı ne o,ne de biz bu kadar acı çekmezdik .O yüzden kadınların her zaman ekonomik açıdan özgür olmaları gerektiğini savunurum.
4 kardeş ve annem maddi ve manevi çok sıkıntı çektik.
Baban o kadınla imam nikahlı yaşamaya başladı ve bize ayda yılda bir geliyor birkaç saat durup gidiyordu.
Ben 12 yaşındaydım orta okula gidiyorum ve artık koca bir kadın olmuştum çünkü anneme dsetek olmam gerekiyordu.
Anneme arkadaş,dost gerekiyordu.İşte bir den bire büyümüştüm.Erkek kardeşlerim daha küçük idi.
Anneciğim sabahları erkenden kalkar, sabah namazında ağlıya ağlıya dua ederdi.. sobanın üzerinde köyden gelen unla ekmek yapar,çorbamızı pişirir..Annemin yüzü gülerse bizde gülerdik,o ağlarsa bizde ağlardık.
Zaman geçiyordu babam o kadını bizim eve getirmeye başladı gayesi bize yaklaştırmak ve masraf yapmamak.Beraber yaşamak idi.
Sabah geliyor kadın babam işten gelip annemin hazırladığı yemekleri yer ve kol kola gösteriş gibi evlerine giderlerdi.
Onlar bizim evden ayrılınca arkalarındaki sahneyi merak etmenize gerek var mı acaba?Annem ağlar ve bizde o küçük yaşta teselli etmeye çalışırız.
Geceleri bahçemizde bir kuyu vardı,uyandığım zaman annemi bazen bulamazdım odada kalkıp hemen arardım nerede acaba diye,evde bulamayınca benden bir küçük kardeşimi uyandırıp annemi bahçede kuyunun yanında bulurduk.
O kadar acı çekiyordu demek ki.Üstelik annem ile babam amca çocukları idi.
Artk dayanacak gücüm kalmamıştı annemin acı çekmesine. Babam çok sert biriydi. Herkes ondan korkardı,ama beni sevdiğini de bilirdim,göstermese de.
O gün kararlıydım babam kızsa da dövse de annem için konuşacaktım.Akşam oldu o kadin yine bizde ve babam geldi,ama annem hasta
o gün kalkmamasını söyledim yataktan ve babamla konuşacağımı da.
Annem istemedi “seni döver kızar”yapma kızım ben dayanırım sizin için”diyordu.
Babam geldi yemek istedi bende yemek olmadığını annemin hasta olduğunu söyledim. Kızdı” üç tane kadın bir yemek yapamadınız mı? diye…
Artık zamanı gelmişti ve konuşmaya başladım” Baba siz de hiç mi vicdan yok nasıl bir insansınız siz!annemi öldürmek mi niyetiniz.
“Neden bu kadını bizim evimize getiriyorsun biz istemiyoruz annem çok üzülüyor” diye aklıma gelen şeyleri yarım yamalak,konuşmaya konuşmaya çalışıyor ama titriyordum.
Ve onun cevabı neydi biliyor musunuz?” sizi aç mı bırakıyorum susuz mu ne istiyorsunuz daha eğer onu istemiyorsanız bende gelmem” artık demesin mi?
Benim istediğim de buydu zaten hemen “aç kalalım susuz kalalım ama annem üzülmesin sen de gelme o zaman “dedim ve evden
gittiler”
Çok rahatlamıştım annem o kadını görünce daha çok üzülüyordu…Günler geçti annem daha iyiydi yüzü gülmeye başladı.
Hayatını bize adamıştı. Babam uzun zaman daha gelmiyordu ama üstümüz de amcamlar otuyordu onlar işi ortak idi geçinmemiz için az bir miktar para veriyorlardı ama yetmiyordu hepimiz okula gidiyorduk.
Olsun biz mutluyduk çünkü annem iyi idi artık yoktan yaratıp bizim karnımızı doyuruyordu.
İşte o sıkıntılı zamanlarımızda biz hep Allah’a sığındık Allah en dar zamanımızda bize yetişti. Annem hepimizi zorda olsa büyüttü.
Ben yaz tatillerinde çalıştım…çalışmama bile izin vermeyen babamdan gizli…Aldığım haftalık bize büyük bir para gibi gelirdi inanır mısınız!
O hafta 100 gram kıyma 250 gram helva aldığım ve kardeşlerime de sevdikleri bir şey aldığım zaman dünya bizim oluyordu.
O günlerde enteresan olaylar ile de karşılaşmıştık….Allah’ın lütfunun göstergesi olarak… derken kardeşlerim okuyamadı hepsi 10-15 yaşlarında çalışmaya başladılar.
Annem memnundu hayatından artık. Babam da arada o kadını getirmeden birkaç saat uğrardı.
Şimdi hepimiz evliyiz mutluyuz,çocuklarımız var evlerimiz var. Kardeşler annemize benim yakınımda bir ev tuttuk dayadık döşedik.
Annem çok mutlu her gün Allaha şükrediyor. Kur’an okuyor arkadaşları dostları var, birlikte sürekli hatim yapıyorlar.
Hacca gönderdik, yakın zamanda da yine Ümreye gönderiyoruz.
En büyük kardeşimin durumu iyi şükür, kirasını babamın veremediği nafakayı karşılıyor diğer kardeşler de diğer ihtiyaçlarını karşılıyoruz.
Babam şu an perişan annemden ayrıldı o kadınla evlendi.Ondan da 3 çocuğu var.Ama kendisi de karısı da sürekli hastalar.o kadar mal ve mülkten bir şey kalmadı..
Eden bulur derler ya.. ama ben yinede arar sorarım Allah için, Allah rızası için….
Annemde zaten arayın soru gidin diye bizi hep ikaz eder.
İşte çektiğimiz bu acılar bizi olgunlaştırdı ve dua ile gördüğümüz yardımları birileri ile paylaşmak onlara yardım etmek istedim.
Ve başardım da elimden geldiğince yaşadığım sürece ve sağlığım el verdiği ölçüde hep yardım etmeye, elimden gelini yapmaya
çalışıacağım.
Herkese dost kardeş olmak amacım…Koca bir sevği ve dostluk bağı kurarak zorlukların altından birlikte çıkmamız dileğim..
Beni tanımak isteyenler vardı ve kaç defa mesajlar atıldı kendinizden bahsedin diye bu amaçla yazdım bu yazıyı.
Sizinle üstü kapalı paylaştığım bu acı ve üzüntülerden ders çıkardık her zaman..
İşte ben bu siteyi büyük yardım ağı kurmak,herkese dünya ve ahiret kardeşi olmak için açtım….İnşallah yardımcı olabiliyorumdur.
Her zaman desteğinizi bekliyorum…sıkıntılarınıza üzülerek değil,savaşarak ve dua ile Allah’ın sonsuz lütfu ve yardımıyla çözüm bulacağınıza inanın.
Allah’ı zikretmekten ve duadan uzak kalmamanız dileğim….
Zeynep Selvi(Dünya ve Ahiret kardeşiniz)